حکیم مهر: محققان در تلاش هستند
تا با درک سازوکار مقابله‌ی گرگ‌های چرنوبیل با سرطان، شانس زنده‌ماندن انسان‌ها
را نیز دربرابر این بیماری افزایش دهند.
به گزارش حکیم
مهر به نقل از زومیت، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد
که جمعیت گرگ‌های ساکن در منطقه‌ی ممنوعه‌ی چرنوبیل (CEZ)، ازنظر ژنتیکی با سایر همتایان خود در خارج از این منطقه متفاوت
هستند. به‌نظر می‌رسد گرگ‌های قرارگرفته درمعرض تابش با ایجاد جهش‌های محافظتی،
احتمال زنده‌ماندن خود را درمقابل سرطان افزایش داده‌اند.
از زمان رهاشدن منطقه ممنوعه‌ی چرنوبیل پس از فاجعه‌ی هسته‌ای
در سال ۱۹۸۶،
جمعیت گرگ‌ها و سایر حیوانات در آنجا افزایش یافته است. در غیاب مردم، حیات‌وحش این
فرصت را پیدا کرده که بدون دخالت‌های انسانی، شکوفا شود.
بااین‌حال حیوانات برای برخورداری از این آزادی باید با مشکل
چشمگیر تابش‌های رادیواکتیو مواجه شوند. انسان‌ها برای اجتناب از همین تابش‌ها
مجبور شدند منطقه را ترک کنند.
کارا لاو، زیست‌شناس تکاملی و بوم‌سم‌شناس دانشگاه پرینستون
برای درک چگونگی زنده‌ماندن حیوانات چرنوبیل درمقابل مشکلات موجود در منطقه، به‌مدت
یک دهه روی گرگ‌های چرنوبیل مطالعه کرده است.
لاو و همکارانش در سال ۲۰۱۴ به منطقه سفر کردند و از گرگ‌ها
نمونه‌خون گرفتند تا پاسخ این حیوانات را به تابش‌های سرطان‌زا دریابند. برای جمع‌آوری
اطلاعات در مورد مکان و قرارگرفتن گرگ‌ها درمعرض تابش‌ها نیز به برخی از آن‌ها
قلاده‌های رادیویی وصل شد. به‌گفته‌ی لاو، این قلاده‌ها مکان دقیق گرگ‌ها و میزان
تابشی را که درمعرض آن قرار می‌گیرند برای محققان روشن می‌کنند.
پژوهش اخیر نشان داد که گرگ‌های ساکن در CEZ، درطول زندگی خود هر روز درمعرض بیش‌از ۱۱٫۲۸ میلی‌رم تشعشع قرار می‌گیرند
که بیش‌از ۶
برابر حد مجاز برای کارگران انسانی است. محققان خاطرنشان کردند که گرگ‌های منطقه،
سیستم ایمنی بدن خود را نیز تغییر داده‌اند و درست مشابه بیمارانی هستند که تحت
پرتودرمانی برای سرطان قرار می‌گیرند. علاوه‌براین تجزیه‌وتحلیل ژنتیکی گرگ‌ها
نشان می‌دهد که بخش‌هایی از ژنوم آن‌ها تا حدی دربرابر سرطان انعطاف‌پذیری دارد.
یافته‌های مشابهی در میان صدها سگ نیمه‌وحشی ساکن در منطقه‌ی
CEZ هم دیده می‌شود. دانشمندان در سال ۲۰۲۳ دریافتند که سگ‌های ولگرد
چرنوبیل ازنظر ژنتیکی با سگ‌های خانگی ساکن در سایر نقاط جهان متفاوت هستند.
کشف اخیر لاو ممکن است کاربردهایی برای انسان‌ها داشته باشد.
او امیدوار است که از یافته‌های اخیر برای شناسایی گروهی از جهش‌های محافظتی
استفاده کند که شانس زنده‌ماندن افراد درمقابل سرطان را افزایش می‌دهند.
متاسفانه دنیاگیری کووید-۱۹ و تداوم جنگ روسیه با اوکراین،
مانع بازگشت لاو و همکارانش به CEZ شده
است. درحال‌حاضر نمی‌توان گفت که محققان چه زمانی و چگونه خواهند توانست دوباره به
منطقه بازگردند. لاو می‌گوید: «اولویت ما این است که مردم و همکاران ما در آنجا تا
جایی که ممکن است ایمن باشند.»
پژوهش جدید ماه گذشته در نشست سالانه‌ی انجمن زیست‌شناسی تلفیقی
و مقایسه‌ای در سیاتل واشنگتن ارائه شد.
بازهم فرگشت چارلز داروین. جالب بود. شاید بتوان از این نوع فرگشت، راهی جهت مبارزه با تشعشعات خطرناک رادیواکتیو در جوامع انسانی یافت 
