حکیم مهر - ذخیره‌گاه زیستکره و تالاب بین‌المللی میانکاله با مساحتی برابر با 66 هزار و 933 هکتار در استان مازندران قرار دارد در سالهای 1348 و 1354 به ترتیب به عنوان منطقه حفاظت شده و تالاب بین‌المللی اعلام و در کنوانسیون رامسر ثبت شد.
ویژگی‌های خاص منطقه موجب شد تا در سال 1354 به پناهگاه حیات وحش ارتقا یافته و در سال 1355 نیز به عنوان ذخیره گاه زیستکره انتخاب شود.
این منطقه جلگه‌ای با ارتفاع 27 متر از سطح دریاهای آزاد، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 700 میلیمتر و 17 درجه سانتیگراد، دارای اقلیم های مدیترانه ای تا نیمه مرطوب معتدل است.
میانکاله از دو بوم نظام منحصر به فرد تالاب میانکاله - خلیج گرگان و شبه جزیره میانکاله تشکیل شده است. آب تالاب لب شور بوده و از دریای خزر، رودخانه دایمی قره سو و چند رودخانه فصلی تامین می‌شود. وجود مجموعه‌ای از شنزارهای ساحلی، اراضی باتلاقی، آبگیرها، مرداب جنگلی و تپه‌های شنی در کنار هم، از دیگر ویژگی‌های این پناهگاه به شمار می‌آید. 179 گونه گیاهی و 204 گونه پرنده مهاجر و بومی در منطقه شناسایی شده‌اند.
شرایط منحصر به فرد اکولوژیکی، تنوع زیستی بالا، آشیان‌سازی پرندگان با ارزش بومی و مهاجر، چشم‌اندازهای بدیع، نزدیکی به مراکز جمعیتی و راه‌های دسترسی مناسب، زمینه فعالیت‌های پژوهشی، آموزشی و گردشگری را در منطقه فراهم آورده است.
