انتقاد یک پرورش‌دهنده میگو از سازمان دامپزشکی

ایسنا در مطلبی با عنوان «دردسرهای مدیریت ناکارآمد آبزی‌پروری برای تولید‌کنندگان» نوشت:

یک پرورش‌دهنده میگو گفت: مدیریت آبزی‌پروری در کشور سلیقه‌ای و فراقانونی است و دستگاه‌های متولی مانند سازمان دامپزشکی و شیلات به جای پرداختن به وظایف خود، هزینه‌های تولید‌کنندگان را بیشتر می‌کنند.

سلیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: متولی آبزی‌پروری در کشور که همان سازمان شیلات است از نظر ساختاری و مدیریتی ضعیف بوده و از سویی دیگر سازمان دامپزشکی فعالیت‌های غیرقانونی بسیاری انجام می‌دهد و گویا کسی به آبزی‌پروری و پرورش میگو که جزو محصولات ارز‌آور است، توجهی ندارد.

وی افزود: سازمان شیلات از سال‌ها پیش از یک شرکت سهامی به سازمانی زیرمجموعه وزارت جهاد کشاورزی تبدیل شد از نظر تشکیلاتی یک رده افت پیدا کرد و همین سبب برخی ضعف‌های مدیریتی و ساختاری در این مجموعه شده است و در حال حاضر وضعیت به گونه‌ای است که به جای حل مشکل آبزی‌پروران با دخالت بی‌مورد در حوزه‌های اجرایی کار را برای آنها سخت می‌کنند.

این پرورش‌دهنده میگو ادامه داد: سازمان دامپزشکی که متولی و ناظر بر حفظ کیفیت و سلامت محصولات است در حوزه‌های اجرایی دخالت می‌کند و به عنوان مثال به جای سازمان شیلات درباره‌ی چگونگی پرورش میگو به پرورش‌دهندگان راهکار ارائه می‌دهد که این خود مشکلاتی برای تولید‌کنندگان ایجاد کرده است، چرا که به عنوان مثال سازمان دامپزشکی به جای ارزیابی و تضمین سلامت و کیفیت غذای تولید شده میگو که از سوی پرورش‌دهندگان مورد استفاده قرار می‌گیرد، به تولید‌کنندگان توصیه می‌شود که غذای میگو را از کجا و چگونه تهیه کنند.

الزام دامپزشکی برای بکارگیری دامپزشک، سالانه 3 تا 5 میلیون تومان هزینه به دنبال دارد

سلیمی گفت: سازمان دامپزشکی و سازمان شیلات برای ذخیره‌سازی بهره‌برداری و دیگر فرآیند‌های پرورش میگو مجوزهای متعدد و فراقانونی برای پرورش‌دهندگان وضع کرده‌اند که برای هر کدام هزینه‌های میلیونی از آنها دریافت می‌کنند و این تنها سبب می‌شود تا میگوی ایرانی با هزینه‌ بالاتر تولید شود و رقابت‌پذیری پایین‌تری در بازار‌های بین‌المللی داخلی داشته باشد در حالی که هیچ قانونی برای این قانون‌های نانوشته وجود ندارد.

وی اضافه کرد: یکی از اقداماتی که باعث افزایش هزینه پرورش‌دهندگان شده است الزام دامپزشکی برای به کارگیری یک دامپزشک در سایت‌های پرورش میگو و حتی تولید‌کننده لارو به جیب پرورش‌دهندگان است که این خود سالانه بیش از سه تا پنج میلیون تومان هزینه تولید را برای پرورش‌دهندگان افزایش می‌دهد. در حالی که اگر در قانون چنین الزامی وجود داشته باشد خود قانون‌گذار محل تامین اعتبار آن را نیز مشخص کرده است.

عرضه ماهی‌های تازه صید نشده در بازار!

این پرورش‌دهنده میگو تصریح کرد: در شرایطی که سازمان‌های شیلات و دامپزشکی به وظایف قانونی خود عمل نمی‌کنند مشکلاتی به وجود می‌آید که از چشم ناظران آنها دور می‌ماند. به عنوان مثال در بازار آبزیان ماهیانی مانند ماهی شوریده، شیر و غیره به عنوان ماهی تازه عرضه می‌شود که در کشور به هیچ وجه صید نمی‌شود و نشان می‌دهد این ماهیان یخ‌زده یا قاچاق هستند که در بازار به عنوان ماهی تازه عرضه می‌شوند و اینجاست که می‌توان گفت دامپزشکی از وظایف اصلی خودش باز مانده است.

سلیمی اظهار کرد: مدیریت دامپزشکی در کشور سلیقه‌ای، ناکارآمد و فراقانونی است و باعث کاهش انگیزه برای پرورش‌دهندگان شده است، چرا که به عنوان مثال سازمان دامپزشکی عمر میگو برای عرضه به بازار و صادرات که در شرایط کنونی دو سال تعریف شده بود را به یک سال کاهش داده است، در حالی که در کشور‌های اروپایی با استفاده از سردخانه‌های منفی 20 و منفی 40 درجه عمر عرضه میگو را دو تا پنج سال افزایش داده‌اند.

این پرورش‌دهنده میگو گفت: یکی‌دیگر از مشکلات پرورش‌دهندگان میگو این است که برای مزارع پرورشی خود سند مالکیت ندارند و برای دریافت تسهیلات بانکی با مشکلاتی از جمله نداشتن سند برای گذاشتن وثیقه مواجه می‌شوند. این مشکل از زمانی به وجود آمده است که علی‌رغم صدور موافقت اصولی و پروانه تاسیس از سوی سازمان شیلات و وزارت جهاد کشاورزی، سازمان دامپزشکی پروانه بهره‌برداری را برای پرورش‌دهندگان صادر نکرده است و از تولید‌کنندگان خواسته تا برای اخذ مجوز از تعاونی‌های نامه معرفی بیاورند که حدود پنج میلیون تن برای هر پرورش‌دهنده آب می‌خورد و این پول کاملا غیرقانونی از پرورش‌دهندگان دریافت می‌شود و باعث شده تا تولید‌کنندگان به دنبال دریافت پروانه بهره‌برداری و اسناد خود نروند.

وی تصریح کرد: سازمان دامپزشکی و سازمان شیلات به عنوان متولی آبزی‌پروری در کشور نمی‌توانند قانونی برای خود وضع کنند و باید تصویب قانون از سوی قانون‌گذاران مجلس انجام شود.