پایگاه خبری «وارش نیوز» در جدیدترین گزارش اجتماعی خود با عنوان «ماجرای کاپیتولاسیون در جنگل های مازندران/ قانونی که از حیوانات حمایت می کند اما از انسان ها نه!» به درد و دل حاشیه نشینان جنگل های مازندران پرداخت.
در این مطلب می خوانیم:
متاسفانه حاشیه نشینان جنگل هیچ حمایتی نمی شوند اگر پلنگی به آنها حمله ور شود حق تیر اندازی و دفاع از خود را ندارند و پلنگ آزاد است چون گونه ای حفاظت شده است.
اگر ماهی رودخانه گرفته شود ماهیگیر به محاکم می رود جریمه می شود! اگر قرقاول شکار شود شکارچی محاکمه و مواخذه می گردد ولی اگر انسانی کشته شود یا دامش تلف شود کسی نیست از او به دفاع بر خیزد،چون پلنگ و خرس قانون حمایتی دارند واین یعنی قانون کاپیتولاسیون در جنگل! یعنی وحوش آزادند هر کاری بکنند ولی انسان قادر به دفاع از خود نیست.
منطقه لفور سوادکوه شمالی یک منطقه کاملا جنگلی با تنوع زیستی منحصر بفرد و یک منطقه دامپروری به سبک سنتی است.
بطوریکه تردد دامداران حاشیه نشینان جنگل در محیط جنگل صورت می گیرد. دامداران سنتی در این منطقه در جنگل دامهارا رها و چراگاه های آنها در خارج از آبادی است. با توجه به تصمیم محیط زیست مبنی بر منطقه تیر اندازی ممنوع و شکار ممنوع مشکلی بر مشکلات مردم افزوده شده است.
بطوریکه دامداران هیچ امنیتی ندارند و با توجه به اینکه دامداران سالخورده هرروز باخطرات ناشی از حمله حیوانات وحش دست و پنجه نرم می کنند در چند سال اخیر چندین راس دام اهالی توسط پلنگ شکار و دامداران نیز توسط پلنگ و خرس مورد حمله قرار گرفته اند و راهی بیمارستان شدند.
هدف نگارنده هجمه وارد کردن به نهاد و سازمانی خاص نیست بلکه هدف این است که همانطوریکه قانون «شکار ممنوع» و «حمایت از وحوش» تنظیم می شود و شکار جرم محسوب می شود باید حمایتی برای آنهاییکه در حاشیه جنگل زندگی می کنند و حشر و نشر شان با جنگل هست هم تنظیم شود تا از خسران به آنها جلوگیری شود.
بهتر است قانون حمایت از مرغ هوا و ماهی دریا که برای محیط زیست ارزشمند و قابل اجراست این قانون برای انسانها هم باشد چون انسانهایی که تا دیروز در حاشیه جنگل علیرغم تمام سختیها در آرامش مطلق زندگی می کردند امروزه با رهاسازی پلنگ و حمایت از خرسها در امان نیستند. اگر زندگی خرس و پلنگ در جنگل می باشد زندگی حاشیه نشینان هم در جنگل است، نه اینکه پلنگ ها را از مناطق حفاظت شده بیاورند در جنگل رها کنند و بلای جان آدمیانی شوند که نه دست ستیز دارند و نه پای گریز !!!
بیاییم عاقلانه فکر کنیم! بیاییم حرمت انسانهارا پاس بداریم چون خودمان انسانیم. کرامت انسانی فقط در شهر نیست در روستاها نیست بلکه آنانیکه در جنگل زندگی می کنند هم انسانند و حق حیات دارند و بعنوان یک حلقه انسانی که بدور از هیاهوی شهر بدون دلواپسی های زندگی شهری زندگی می کنند هم باید در پناه قانون باشند.
حاشیه نشینانی که با حمله پلنگ و خرس در امان نیستند اگر مشکلی برای شان به وجود آید نمی دانند به کجا و به چه کسی مراجعه کنند. گاها پیش آمده پلنگ دریده ها و خرس دریده ها تا لب مرگ پیش رفتند و راهی بیمارستان شدند و هزینه های گزافی را برای درمان متحمل شدند .
با وضع این قانون امروز وحوش در روستاها وارد محل زندگی می شوند و کسی هم نمی تواند به آنها دست درازی کند امیدوارم که مسئولین سازمان محیط زیست که قانون حمایت از حیوانات را وضع و به مردم تحمیل می کنند قانون حمایت از انسانها را نیز مد نظر داشته باشند و حاشیه امنی برای حاشیه نشینان که هیچ سلاحی برای دفاع از خود ندارند و حتی اگر داشته باشند حق استفاده از آن را ندارند مهیا نمایند!
منطق این گزارش بسیار ضعیف است، آن چه که در واقعیت اتفاق افتاده، نابودی نسل بسیاری از گونه ها به دست انسان بوده است؛ به احتمال زیاد این خبرنگار مثل جمع کثیری از مردم کشور از حیوانات ((فوبیا)) دارد؛ وگرنه هر انسان عاقلی می داند که درنده ترین حیوانات هم با شلیک یک یا چند تیر هوایی پا به فرار می گذارند. قرقاول و ماهی و غیره هم که اصولا درنده نیستند. متاسفانه برخی خبرنگارها مشکلات شخصی خودشان را در قالب خبر و نظر مردم به خورد خوانندگان می دهند. 
