حکیم مهر - از آنجایی که دام‌های مبتلا به بیماری‌های سل و بروسلوز باید روانه کشتارگاه شوند، بنابراین کمبود منابع مالی نمی‌تواند عامل بازدارنده‌ای محسوب شود.
معاون بهداشت و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور با اعلام این مطلب گفت: سل و بروسلوز از بیماری‌های دامی محسوب می‌شود که طی سنوات گذشته تاکنون مورد پایش دقیق بوده است. زیرا این بیماری‌ها مشترک بوده و برای جلوگیری از نفوذ آنها به جوامع انسانی باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.
دکتر محسن مشکوة افزود: دامداری‌های تحت پوشش سازمان دامپزشکی کشور به‌صورت مرتب تحت آزمایشات سل و بروسلوز قرار می‌گیرند و موارد مثبت با حفظ موازین بهداشتی به کشتارگاه‌ها فرستاده می‌شوند تا عملیات معدوم‌سازی انجام شود.
وی خاطرنشان کرد: دامدارانی که دام‌های آنها به این بیماری‌ها مبتلا باشند، از سوی سازمان دامپزشکی غرامت دریافت می‌کنند و بدین ترتیب رضایت می‌دهند تا دام‌هایشان به کشتارگاه روانه شود.
این مقام مسئول ادامه داد: حدود 75 درصد زیان واقعی دامداران به‌عنوان غرامت به آنها پرداخت می‌شود.
مشکوة تصریح کرد: برای سال جاری پیش‌بینی شد که چهار میلیارد تومان بابت غرامت به دامداران خسارت‌دیده اختصاص پیدا کند. در حالی که مشکلات بودجه‌ای پیش‌آمده و محدودیت منابع موجود، این رقم را به حدود 900 میلیون تومان کاهش داد.
وی یادآور شد: در حالی که دو ماهی به پایان سال باقی مانده است، باید حدود 75 درصد از این اعتبارات اختصاص می‌یافت، در حالی که تاکنون تنها 25 درصد یعنی حدود 900 میلیون تومان در اختیار این سازمان قرار گرفته است.
مشکوة با بیان اینکه به‌خاطر کمبود بودجه نمی‌توان بهداشت را تعطیل کرد، اظهار داشت: اگر آلودگی ناشی از این بیماری‌ها به جوامع انسانی سرایت کند، میزان غرامتی که باید پرداخت شود، چندین برابر خواهد شد. بنابراین مسئولان امر باید نسبت به پرداخت غرامت پیش‌بینی شده اقدام کنند.
بدهی چهار میلیارد تومانی سازمان دامپزشکی به دامداران
معاون بهداشت و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور تأکید کرد: تمامی بدهی مربوط به سال‌های گذشته دامداران متضرر تصفیه شده است و تنها حدود سه تا چهار میلیارد تومان بدهی امسال به دامداران در سال جاری باقی مانده است.
وی در پایان گفت: دامداران به‌دلیل حسن اعتمادی که به سازمان دامپزشکی دارند در مواقع مثبت بودن آزمایشات مربوط به سل و بروسلوز نسبت به روانه کردن دام‌ها به کشتارگاه‌ها موافقت می‌کنند که اگر با کمبود منابع بدین ترتیب روبه‌رو باشیم، اعتماد آنها سلب می‌شود و مشخص نیست که چه بلایی بر سر جوامع انسانی بیاید.
