نقدی کوتاه بر اظهار نظر اخیر
یک کارشناس حقوقی درباره دامپزشکان و سگگردانی
دکتر پدرام فرهادیان - رزیدنت
جراحی دامپزشکی
1- گویا رسم اظهار نظر غیر
علمی و تخصصی یا سخن گفتن در هر باب و زمینهای به رسمی جداییناپذیر در این سرزمین تبدیل شده تا آنجا که کارشناس مسایل حقوقی دم
از واکسیناسیون و بیماریها زده و حتی پا را فراتر گذاشته و در باب بیماریهای مشترک انسان و دام نیز اظهار فضل مینمایند؛ آنهم بدون سند و مدرک و ادله محکمهپسند و این مصداق آنجا فاجعه است که این سخنان از زبان دادستان سابق
باشد.
جناب کارشناس، لطفا بیمغلطه و بدون بازی با کلمات صریح و با استناد به ادله ما را هم
راهنمایی بفرمایید که از کجا به این نتیجه رسیدید که تعداد واکسنهایی که در کشور ما در اختیار قرار دارد، نسبت به تعداد بیماریهای قابل سرایت از سگ -به طور مشخص- به انسان ناچیز نه، بلکه بسیار
ناچیز است؟ (لطفا با ذکر نام واکسن و بیماری)
2- با فرض محال صادق بودن
فرمایش فوق، آیا راه حل جلوگیری از ارتباط انسان و سگ و دخالت در امور شخصی زندگی
انسانها به عنوان اصل آزادی است یا کمک به اصلاح آن؟ ... یا بهتر نیست امر
درمانی و بهداشتی اصلاح و واکسنهای مدنظر شما تولید یا وارد شود تا آنکه دوست دارد سگی داشته باشد،
به زیست خود ادامه دهد؟
3- در جایی از فرمایشاتتان
فرمودید جامعه دامپزشکی برای منفعت خود با سگگردانی مخالفت ندارد. دوست گرامی، چقدر از این رشته شناخت دارید؟ اصلا
میدانید هدف از رشته دامپزشکی چیست و چه نقشی در بهداشت و درمان جامعه
دارد؟ میدانید که همان واکسنهایی که عالمانه از آنها سخن میگویید و یا داروهایی که گاهگاهی شما و دوستانتان مفتخرانه در رسانهها به تولید فلان واکسن یا دارو -چه انسانی و چه حیوانی- به آن میبالید، نتیجه همت و توان علمی همین گروه دامپزشکان است که از جانب
شما منفعتطلب خوانده میشوند؟ که جای بسی تعجب و تاسف است.
دوست گرامی، دامپزشکی علمی به وسعت تمام علوم
درمانی است؛ از انسان تا سایر مخلوقات پروردگار و همکاران و اساتید بنده که با
افتخار و البته بیمزد و منت در عرصههای مختلف از درمان و دارو و بهداشت محیط و مواد غذایی مشغول به خدمت
هستند، لایق چنین اتهامی آنهم از زبان یک قاضی سابق نیستند.
4- در جایی دیگر، جامعه روانشناسی را محکوم کردید که آنها مردم را به نگهداری حیوانات سوق میدهند که البته بر خلاف شما من قصد ورود به حوزه علم روانشناسی را ندارم چون در این زمینه تخصصی ندارم ولی بزرگوار، لطفا چرخی در اینترنت بزنبد و مقالات علمی برترین دانشگاههای دنیا در حوزه پزشکی و روانشناسی را مطالعه کنبد تا متوجه علمی بودن این واقعیت باشید.
دوست گرامی، خلاصه اینکه قبل از هر مصاحبه کمی -فقط
کمی- وقت گذاشته و در مورد موضوع مورد بحث مطالعه و از اهل فن کسب اطلاع کنید.
درست است