حکیم
مهر- محسن طاهرمیرزایی: رئیس انجمن صنفی
داروخانه های دامپزشکی استان گیلان در پاسخ به سوال حکیم مهر مبنی بر اینکه پس از
برگزاری انتخابات و تعیین شورای نظام دامپزشکی استانها، انتظار شما از این
شورا چیست و این شورا چه رویکردی را باید در پیش بگیرد؟ گفت: «خوشبختانه استان گیلان
از استانهایی بود که در دوره پنج
ساله گذشته با همکاری رئیس سابق شورای نظام و مدیر کل دامپزشکی توانست از خیلی از
مشکلات احتمالی جلوگیری و برخی از مشکلات را هم حل کند. اما متاسفانه یکی از
بزرگترین مشکلاتی که در این چند وقت با آن دست به گریبان هستیم، صدور پروانههای جدید برای داروخانههای استان است.»
«دکتر امیرعطا نصیری» ادامه داد: «بعد از ابلاغ شیوهنامه جدید، تا حدود زیادی
سعی کردیم که در کارگروه جدیدی که برای ماده ۲ و صدور پروانهها تشکیل شد، پهنهبندی استان در نظر گرفته
شود که مثل خیلی از استانها، تعداد داروخانهها بدون راهکار و فیالبداهه در هر شهر و بخشی
آن قدر زیاد نشود که از کنترل خارج شود. کارگروه ماده ۲ در این خصوص تصمیمهای خوبی گرفت و مصوبات
مناسبی تصویب کرد که در حال اجراست اما متاسفانه مشکل اینجاست که فشار از بالا خیلی
زیاد شده است. کمااینکه شیوهنامه جدید بندی تحت عنوان
"توازن شغل دامپزشکی در محل" دارد. به این معنا که باید بین درمانگاه،
داروخانه و آزمایشگاه در هر بخشی توزان برقرار باشد که ما در استان گیلان این کار
را انجام میدهیم.»
وی
افزود: «ما به برخی تقاضاها که از سوی افراد در مناطق اشباع شده، فاقد ظرفیت یا
دارای عدم توازن به دست ما میرسد، پیشنهاد میکنیم که از شهر دیگری
تقاضا دهند، اما آنها به پایتخت میروند و از تهران به ما
نامه میزنند که چون امتیاز
آوردند، باید به آنها مجوز دهید و از این طریق، پهنهبندی و توازن را در نظر
نمیگیرند. در حالی که در شیوهنامه جدید، یک بند کامل
به توازن مشاغل دامپزشکی اشاره شده است. متاسفانه این مساله به یکی از مشکلات بزرگ
استان تبدیل شده است. کمااینکه وقتی فشار زیاد میشود و نامه رسمی میزنند که مجوز بدهید، ما
مجبور میشویم این کار را انجام و
پروانه جدید صادر کنیم که این برای استان مشکل ایجاد میکند.»
دکتر
نصیری با یادآوری اینکه در استان گیلان شهرهای پهنه دریای خزر بسیار به هم نزدیک
هستند، تصریح کرد: «بیشترین فاصله شهرها حدود ۱۲ کیلومتر است که این به معنای آن
است که شهرها به هم چسبیدهاند. اگر ما این مشکل را
حل کنیم، شاید برای خیلی از استانها به مثابه یک تابلوی
راهنما باشد که آنها هم بتوانند به همین طریق این کار را انجام دهند و استان را
مطابق یک حساب و کتاب، پهنهبندی کنند تا برای هر
منطقه ظرفیتی تعریف شود و آن ظرفیت را پر کنیم. ما در کل بخش مرکزی استان گیلان که
شهرستان رشت است، با احتساب داروخانههای بیمارستانی، حدود ۳۴ و به همین تعداد در سایر نقاط استان
داروخانه داریم. به این معنا که تمام شهرستانهای دیگر ما به اندازه
شهرستان رشت داروخانه دارند. این یکی از معضلات بزرگ استان ماست که اگر بتوانیم آن
را با کمک شورای مرکزی و شورای استانی هماهنگ و از این طریق مشکل را حل کنیم، معضل
بزرگی در استان حل میشود.»
وی
در پایان خاطرنشان کرد: «انجمن صنفی داروخانههای دامپزشکی فارغ از اینکه
چه کسی رئیس نظام یا چه کسانی به عضویت شورای نظام در آمدهاند، همیشه آمادگی دارد
تا نظرات خود و راهکارهای حل مشکلات داروخانهها را عنوان کند. اگر هم
کمکی از انجمن صنفی برای حل مشکلات داروخانهها و درمانگاهها ساخته است، انجمن همیشه
حاضر است که پیشقدم شود و تا جایی که
توانایی دارد، در حل این مشکلات کمک کند. در واقع برای ما خیلی مهم نیست که چه کسی
در آن مقام قرار میگیرد، بلکه مهم شخصیت
حقوقی آن شخص است که به عنوان ریاست نظام با ما همکاری کند. امیدواریم که اعضای جدید
شورا نیز مثل شورای قبلی با انجمن صنفی داروخانهها ارتباط خوبی داشته
باشند تا بتوانیم مثل دورههای قبل استان را همچنان
آرام و بدون دغدغه برای همکاران حفظ کنیم.»
من شاغل در گیلانم...برام جالبه به تعدادی کاردان در گذشته پروانه داروخانه داده شده و الان بدون مسئول فنی فعالیت میکنن...
یه نکته دیگه هم عرض کنم که شاید ناظر حذفش کنه و اونم اینه که به شخصی پروانه شرکت پخش دارو داده شده و به همان شخص در شهرستان در گیلان پروانه داروخانه داده شده!!! شما میتونید در سایت سازمان دامپزشکی گیلان این مورد رو بررسی کنید...من موندم همچین چیزی چطور میتونه اتفاق بیفته! بعد به یکی که حقشه چرا نباید پروانه بدن؟؟؟
دوستان عزیز اگه امتیازتون میرسه میتونید با ارئه مدارک به شورای رقابت شکایت کنید و به راحتی پروانتون صادر بشه...
دقیقا از همین مسیر داروسازهای انسانی به راحتی پروانه داروخانه انسانی میگیرن...
متاسفانه یه عده از گذشته تشریف اوردن و همه چی برای اوناست...
لازم به ذکر هست که بنده اصلا علاقه ای به تاسیس داروخانه ندارم چون اگه قرار بود فروشنده ضد انگل میشدم میرفتم سوپرمارکت میزدم... اما واقعا انصاف نیست همه چی برای یه عده خاص باشه...
من هر روز از منزل تا محل کارم ۴۰ کیلومتر راه هست رفت و آمد میکنم در حالیکه میتونم بیام مرکز گیلان، رشت.
یه کم شخصیت دکتر داشته باشیم .
وقتی ظرفیت پره چرا باید افراد جدید هم بیان بعد یه عده ببندند و بعد از چند سال زندگیشون نابود بشه.
بهتر نیست از اول هر کس به جایی هدایت بشه که بتونه کار رو شروع و ادامه بده.
مگه فقط شروع کار شرطه و ادامه مهم نیست
فقط کجا داروخانه داری که وقتی داری میبندیش و درش رو گِل میگیری من بیام بهت لبخند بزنم...
طی 6روز هم در سایت سازمان دامپزشکی گیلان و هم در سایت سازمان دامپزشکی کشور اسم این شخص برداشته شد و اسم یک شخص دیگه درج شد!!!
من برای اثبات این موضوع مدارک کافی دارم...
چقدر جالبه که طی 6روز سایت های سازمان بعد از نظری که گذاشتم سریع مسئله روماست مالی کرد...