حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی:
برگزاری مراسم تقدیر از خدمات پیشکسوتان در زمان حیات آنان، اتفاق مبارکی است که
اخیرا در حوزه‌های مختلف دامپزشکی باب شده است. نمونه‌های اخیر آن تقدیر از تلاش‌های
دکتر سید جاوید آل داود در حوزه حیوانات کوچک و همچنین دکتر ایرج نوروزیان در حوزه
دام بزرگ بود که اتفاقا در هر دو مراسم، شاهد حضور پررنگ رئیس دانشکده دامپزشکی
دانشگاه تهران هم بودیم.
«دکتر سیدمهدی قمصری» در گفت‌وگو با حکیم مهر اعتقاد زیادی به پررنگ‌تر شدن حضور پیشکسوتان در دانشکده دارد و می‌گوید:
« لذا این مساله یک وظیفه اخلاقی، علمی و دانشگاهی است که تا جایی که خودشان تمایل
و توانایی دارند، امکان برقراری این ارتباط ایجاد شود.»
حکیم مهر: آقای دکتر، آیا لزومی به پررنگ‌تر کردن حضور پیشکسوتان
دانشکده دامپزشکی در دانشکده احساس می‌کنید؟ چطور می‌توان این کار را انجام داد؟
این یک مساله کاملا دوطرفه است. بنده به لحاظ شخصی لزوم این
اتفاق را قطعی می‌دانم و باعث افتخار است که هریک از این بزرگان بتوانند و تشریف بیاورند.
یک بحث این است که خود این بزرگان بتوانند و بخواهند و طبیعتا ما خوشحال می‌شویم
که در خدمت آنها باشیم. حتی به نوعی وظیفه ماست که ارتباط خود را با این بزرگواران
حفظ کنیم.
مثلا شخصی مثل دکتر نوروزیان، همان‌طور
که در مراسم بزرگداشت خود نیز اشاره کردند، قریب به 50 سال در محیط دانشکده تردد
داشتند و این مساله تعلق خاطری را برای ایشان ایجاد کرده که قطع این ارتباط، به
لحاظ روحی روانی برای خود شخص همکار نیز مناسب نیست، لذا این مساله یک وظیفه اخلاقی،
علمی و دانشگاهی است که تا جایی که خودشان تمایل و توانایی دارند، امکان برقراری این
ارتباط ایجاد شود.
این ارتباط در مورد خود دکتر نوروزیان وجود دارد، چون ایشان
در دانشکده دفتری دارند و ما توفیق داریم که در خدمت این عزیزان باشیم. ما از سایر
بزرگواران هم استقبال می‌کنیم و من به عنوان خدمتگزار دانشکده، علاقه‌مند به حضور
دوستان هستم. یک بحث دیگر نیز ارتباط همکاران و گروه مربوطه با این عزیزان است،
چون به نوعی حلقه وصل پیشکسوتان هستند و لذا همکاران ما در گروه‌های مختلف باید زمینه
این کار را فراهم کنند. به طور کلی پاسخ من این است که دانشکده از این موضوع
استقبال می‌کند.
حکیم مهر: شنیده شده که اتاق پیشکسوتان در دانشکده دامپزشکی پس
گرفته شده است؟
زمانی که بنده آمدم، چنین چیزی نبوده است. به طور کلی اگر این
ارتباط از طریق خود گروه و ارتباط با اعضای گروه شکل گیرد، برای خود این عزیزان هم
مطلوب‌تر
است، اما اینکه آنها را در جای دیگری جدا کنیم که خود افراد بیایند، ایده‌ای بوده
که هم‌نسلان، یک اتاق برای تردد داشته باشند اما حداقل در گذشته‌ها در دانشکده ما
شکل نگرفته است. یعنی فضای گروه‌ها چنین اجازه‌‌ای نمی‌دهد، علی‌الخصوص که باید جایی
باشد که دسترسی هم راحت باشد. در حال حاضر تردد این عزیزان با وجود مشکلات حرکتی و
به لحاظ محدودیت‌های فیزیکی امکان‌پذیر نیست، اما در خود هر گروه می‌تواند چنین جایگاهی
باشد که تردد عزیزان تسهیل شود و روی بازی ببینند و بتوانند بیایند. البته ناگفته
نماند که بیشتر از فضای فیزیکی، فضای معنوی و ارتباطی این همکاران را جذب می کند.
خود دکتر نوروزیان هم به اندازه کافی جاذبه دارند اما ما بیشتر به‌خاطر ارادت به ایشان،
خدمت ایشان می‌رویم.
دکتر هم بنا به لطفی که به ما دارند، به دفتر تشریف می‌آورند و چند دقیقه‌ای را با
هم صحبت می کنیم و من شخصا از فرمایشات ایشان استفاده می‌کنم.
این حضور به علت رابطه طولانی‌مدتی
است که ما با هم داشتیم. کمااینکه رابطه من و دکتر نوروزیان بسیار قدیمی است و
سفرهای زیادی با هم رفتیم. شاید چنین رابطه‌ای بین همه بزرگان و اعضای جدید گروه‌ها
نباشد و دکتر به علت منش خاص، توانستند ارادت همه افراد، حتی آنهایی که به شکل
مستقیم با ایشان مرتبط نیستند و در نسل دوم و سوم به گروه آمدند و شاگرد مستقیم ایشان
نبودند، جذب کنند. به خاطر ویژگی‌های اخلاقی خودشان است که همه این ارادت را به ایشان
دارند. در هر صورت همه انسان‌ها یک‌شکل
نیستند و اگر بخواهم در کلیت عرض کنم، دانشکده از حضور اساتید پیشکسوت حمایت می‌کند.
حکیم مهر: آقای دکتر آیا آماری از رتبه قبولی‌های کنکور
دانشکده دارید و آیا در سال‌های اخیر این آمار تغییری کرده است؟
اگر منظور شما رتبه قبولی در دوره‌های تخصص است، در حال حاضر
آماری ندارم اما به طور معمول در دانشکده خودمان، من زمانی که معاون آموزشی
دانشگاه بودم، در سطح دانشگاه آمار گرفتم و در دوره دکترا حدود 50 درصد فارغ‌التحصیلان
خود دانشگاه تهران بودد. این نشان می‌داد که برخلاف شایعه موجود، دانشگاه تهران
تعصبی نداشتند که حتما از فارغ‌التحصیلان خود جذب کند. در دانشکده ما هم تقریبا با
همین نسبت پنجاه پنجاه از فارغ‌التحصیلان خودمان و فارغ‌التحصیلان
ممتاز سایر دانشگاهها پذیرش می‌شوند.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
این خودش شبهه برانگیزه که برخی دانشگاهها فقط دانشجوهای خودشونو پذیرش میکنن پیشنهاد میشه راه حلی بیندیشن که این اتفاق نیفته | هیچ شبهه ای نگاره. در همه جای دنیا پذیرش دانشجوی دکتری به عهده استادان همون بخشه | به دلیل این که جزوات خوب و نمونه سوال های خاص خودشون رو به دیگران نمی دن. استادها هم بچه هایی که پایان نامه باهاشون برداشتند رو در اولویت قرار می دن :))) | دقیقا درسته | بله تاسف برانگیز است دکتر تخصص حیات وحش پیگیر تشکیل شدنش باشین به شدت احساس نیاز میشه | بیخیال عزیزم. با کدوم استاد؟! حالا این افتخار داره؟! | کاملا حق داشتند. استاد از هر کسی رضایت داشته باشه می‌تونه برای دکتری بهش پذیرش بده 
| حالت خوبه کاملا حق داشتند چیه این عین بی عدالتی حالا نا نخواستیم ادامه تحصیلت رو بگیریم اینقدر ناراجتی 
چیزی که ما داریم می بینیم طبق تجربه این رقم بیش از ۵۰ درصد هست و واقعا باید سیستم عوض بشه ، خیلی ها که پتانسیل دارن به خاطر سلیقه برخی حذف بشن | رقم دقیق این است: دکتر تخصص فایده نداره دیپلما رو راه اندازی کنید | با سلام | دیپلما دوره تخصصی هست که تا ۱۰_۱۵ سال پیش دانشکده شهرکرد واسه دامپزشکا برگزار میکرد و شرایطش داشتن دکترای حرفه ای بود و مدتش یکساله بود در زمینه های تخصصی دام بزرگ طیور آبزیان و .... و بیشتر جنبه بالینی داشت و واسه کلینیسین شدن خوب بود دامپزشکی ادامه دادنش منجلابیه که مدام توش فرو میری | از بی عرضگی خودت بوده که پیشرفت نکردی ودرجازدی !!!!!!!! | دامپزشکی شاید از بیش از نود و پنج درصد رشته ها بهتره. منتها دامپزشکان همیشه عادت کرده اند بنالند 
| همون حرفه ای کافیشه ادامه تو این شرایط معقولانه نیست | متاسفانه حکم مهر توهین یه انسان بی ادب رو پخش کرده این یه واقعیته که رشته دامپزشکی واقعا بدرد نمیخوره توهین تو هم معلومه متاسفانه.. | بی عرضگی،! آقای دکتر چرا در مورد دکتر بازرگانی زمانیکه در سلامت بودن اینطور استفاده نشد؟ این نشون میده که هر استادی فقط دانشجوهای خودش رو قبول داره و این روش ، یک متد غیر علمی هست امان از سهمیه! سهمیه باشه، چه اشکالی داره! 
