دانشمندان دو موسسه تحقیقاتی در انگلستان، در پی یافتن ویژگی خاص سویه‌های مختلف آنفلوانزای پرندگان هستند که آنها را مستعد به ایجاد عفونت در انسان می نماید و موجب آغاز یک همه گیری گسترده خواهد شد.
به گزارش گروه بین‌الملل حکیم مهر، دو موسسه تحقیقاتی Pirbright و کالج سلطنتی انگلستان، به دنبال بررسی ویژگی‌های سویه‌ای از آنفلوانزای پرندگان که به سرعت سازش ژنتیکی یافته و باعث آلودگی و ایجاد عفونت در پستانداران خواهد شد، می‌باشند.
این امر دانشمندان را قادر به شناخت سویه‌هایی از آنفلوانزای پرندگان خواهد کرد که سلامت انسانها را تهدید نموده و قدرت ایجاد بیماریزایی و همه‌گیری در سراسر جهان را دارند.
سرعت بالای توانایی تغییر، در ویروس آنفلوانزای پرندگان، بسیار قابل توجه بوده و این ویژگی در آسیا که گردش ویروس در پرندگان، تماس مرتب انسانها با طیور زنده و سطح پایین امنیت زیستی قابل توجه است، سطح ابتلای انسان به این ویروس را بسیار افزایش خواهد داد.
سویه H9N2، با قدرت سازش بالا
یکی از سویه‌های آنفلوانزای پرندگان که اخیرا از سد پرنده-انسان عبور کرده، سویه H7N9 بوده است که از سال 2013 تاکنون، بیش از 1500 نفر را با نرخ مرگ و میری در حدود 40 درصد درگیر نموده است.
اگرچه هنوز شواهدی دال بر اینکه سویه فوق توانایی سرایت از انسانی به انسان دیگر را دارد، مشاهده نشده است. اما درحال حاضر نمی توان قطع به یقین گفت که این شرایط در آینده اتفاق نخواهد افتاد. بنابراین شناخت ویژگی‌های مربوط به چگونگی سازش سریع این ویروس، در سرلوحه تحقیقات دانشمندان و محققین آنفلوانزای پرندگان قرار دارد.
گروه ویروس‌شناسی آنفلوانزای موسسه Pirbright در گذشته نشان دادند که سویه H9N2 آنفلوانزای پرندگان قادر است در طی عفونت و تکثیر در بدن موش ها، به سرعت با تغییر ژنوم ویروسی در بدن این حیوانات سازش پیدا کند. از آنجاییکه محققین پی برده اند که سویه H9N2 مواد ژنتیکی خود را به ویروس H7N9 منتقل نموده است، لذا این انتظار می رود که سویه H9N2 نیز قادر به ایجاد عفونت در انسان باشد.
در نتیجه، دانشمندان Pirbright به دنبال جستجو و شناخت ژنهای سویه H9N2 هستند تا دریابند در آینده کدامیک از این ویروس‌ها قادر به ایجاد بیماری در میزبان‌های غیر پرنده خواهند بود.
«دکتر هالی شلتون» مدیر گروه ویروس شناسی آنفلوانزا می‌گوید: دانش بیشتر در رابطه با چگونگی تغییر میزبان توسط ویروس آنفلوانزا به ما کمک می کند تا بدانیم در زمان پاندمی بعدی آنفلوانزا در انسانها، بایستی در جستجوی کدام ویژگی ژنتیکی ویروس باشیم.
ما می‌خواهیم بدانیم که چگونه جهش‌هایی سریعی که در سویه H9N2 رخ می‌دهند به ویروس این اجازه می دهند که پستانداران را آلوده نمایند و اینکه آیا سویه‌های دیگر نیز قادر به سازش با همین سرعت هستند و چه چیز به آنها کمک می کند تا به این سرعت با بدن پستانداران هماهنگ شوند.
