کاهش سل در دامداری های خراسان رضوی

حکیم مهر - بر اساس گزارش ارائه شده توسط اداره کل دامپزشکی خراسان رضوی، میزان ابتلای دام های استان به سل گاوی کاهش یافته است.
رئیس اداره مبارزه با بیماری های دامی این اداره کل با اعلام این خبر افزود: مقایسه گزارش های وقوع بیماری های مشترک بین انسان و دام از جمله؛ سل گاوی نشان می دهد درصد آلودگی گاو و گوساله های دامداری های استان به این بیماری در 8 ماهه ابتدای سال جاری به 07/0 درصد رسیده که در مقایسه با سال گذشته و در همین بازه زمانی که 24/0 درصد بوده است  در حدود یک چهارم کاهش یافته است.
دکتر محسن عابدزاده اظهار داشت: در مدت یادشده بیش از 93 هزار راس از دام های یادشده تحت پوشش تست توبرکولین برای شناسایی عامل بیماری سل قرار گرفتند که از این میان فقط 62 راس علائم مثبت را نشان دادند در حالیکه این میزان در مدت مشابه سال گذشته 193 راس از 82 هزار راس دام تحت پوشش تست قرار داده شده بوده است.
عابدزاده، عامل بیماری  سل را باکتری مایکوباکتریوم توبرکولوزیس و راه های انتقال بیماری را از طریق شیر، غذا، هوای آلوده و تماس با دام آلوده یا افراد آلوده به باکتری دانست و یادآور شد، نگهداری دام در مکان های تاریک بدون تهویه و مرطوب و بطور کلی روش نگهداری دام بطور متراکم و بیشتر از ظرفیت محیط دامداری جزء عوامل مستعد کننده ابتلا به بیماری سل
می باشد.
او علائم بیماری در دام ها را تنگی نفس، تخریب شش ها، سرفه های شدید همراه با خروج خلط خون آلود لاغری مفرط و بی اشتهایی دانست و از کنترل و نظارت بر تردد و نقل وانتقال دام و فرآورده های خام دامی و قرنطینه های مرزی و بین استانی، رعایت بهداشت فردی و اجتماعی، رعایت نکات ایمنی هنگام تماس و کار با دام و استفاده از ماسک،جوشانیدن شیر به حد کافی، عدم نگهداری دام به شکل متراکم و در مکان های تاریک، مرطوب و بدون تهویه و انجام تست توبرکولیناسیون(تست سل) توسط دامپزشکی و کشتار دام های آلوده را از مهم ترین راه های پیشگیری و کنتر ل بیماری ذکر کرد.

وی خاطرنشان ساخت: بیماری های مشترک (زئونوزها)  از قبیل؛ سل ، تب مالت (بروسلوز)، هاری، کیست هیداتید و ... به دلیل تنوع میزبان و مخزن ، پراکندگی  جغرافیایی  و تعدد  از اهمیت  ویژه ای برخوردار است و  همیشه مبارزه با آن با مشکلاتی همراه بوده است و از آنجایی  که  دامداری و دامپروری  جزء لاینفک  زندگی  روستائیان، عشایر و کشاورزان  بوده و به طور دائم در تماس نزدیک  با دامها می باشند و یا به علت شغلی با دام در تماس می باشند می توان نتیجه گرفت  که درصد بالایی از افراد جامعه در معرض ابتلای به بیماری های قابل انتقال بین حیوان و انسان هستند و از طرفی ظهور بیماریهای نوپدید این مسئله را تقویت می کند که اساسی ترین استراتژی ها  در امر مبارزه با این بیماری ها هماهنگی  بین بخشی و استفاده از منابع و امکانات سایر بخشها، از جمله بخش  خصوصی  است که می توان با مشارکت آنها و با شناخت وضعیت موجود در امر مبارزه با این بیماریها به موفقیتهای مطلوبی  نائل گردیم.
عابدزاده، ضمن اظهار نگرانی از کمبود اعتبارات و نیروی انسانی، این عوامل را از مهم ترین چالش های پیش روی بهداشت دام و انسان دانست.