حکیم
مهر: «شادروان دکتر سیدحسین میرشمسی» را پدر واکسن ایران می‌خوانند.
به گزارش حکیم
مهر به نقل از همشهری آنلاین، وی فرزند مرحوم سیدمحمد
بود و در سال ۱۲۹۳ در اصفهان متولد شد.
او پس از دریافت مدرک دیپلم در سال ۱۳۱۴ تحصیلات دانشگاهی خود را در
دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران آغاز نمود.
او پس از اخذ مدرک دکترا در سال ۱۳۲۰ به عنوان کارمند فنی در موسسه
سرم و واکسن‌سازی
رازی در حصارک به خدمت پرداخت.
پس از
طی ۹ سال
در این موسسه با عناوین کارمند فنی، کارورز و دستیار آزمایشگاه، در سال ۱۳۲۹ برای کسب تخصص عازم کشور فرانسه شد.
دکتر حسین میرشمسی در سال تحصیلی ۱۹۵۰- ۱۹۵۱ در انستیتو پاستور پاریس پس
از طی دوره میکروب‌شناسی و ایمنی‌شناسی،
دیپلم این رشته را دریافت کرد. سپس، در همین سال در دانشکده دامپزشکی آلفرد وابسته
به دانشگاه پاریس به عنوان دانشجوی اکسترن ثبت نام و پس از طی دوره و شرکت در امتحانات
نهایی آن دانشکده، مدرک دیپلم دکترای دامپزشکی دانشگاه پاریس را اخذ کرد.
او به مدت ۴ ماه در سه موسسه در آمریکا دوره هایی را در
زمینه تهیه واکسنهای میکربی و توکسوئیدها گذراند و پس از مراجعت به ایران به
عنوان رئیس بخش به تولید واکسنهای باکتریایی (توکسوئیدها) و سرم‌های
درمانی به خدمت خود در موسسه رازی ادامه داد. در سال ۱۳۳۴ پست معاونت فنی موسسه و مسئول
واحد تولید مواد زیستی مصرف پزشکی موسسه رازی را احراز نمود.
در سال ۱۳۳۹ (۱۹۶۰) پس از
آنکه تولید واکسنهای ضد دیفتری، کزاز و سیاه سرفه به مرز تولید انبوه رسیده بود و
با توجه به علاقه شخصی وی به پژوهش در زمینه ویروس‌ها، برای استفاده از دو بورس در
کشور آمریکا عازم این کشور شد. در طی یک سال اول با استفاده از بورس موسسه بهداشت
آمریکا و در چهار ماه بعد با استفاده از بورس سازمان
خواربار و کشاورزی جهانی (FAO) به
فراگیری علوم جدید در زمینه ویروس‌شناسی
پرداخت.
او از اولین روزهای سال ۱۹۶۰ تا سال ۱۹۶۱ واحد ویروس‌شناسی موسسه
بهداشت ایالت نیویورک به فراگیری ویروس‌شناسی ادامه داد و از آن پس، به مدت 4 ماه
در شورای پژوهش پزشکی لندن در یک برنامه پژوهشی ویروس‌شناسی شرکت کرد.
او پس از مراجعت به وطن، فعالیت‌های وسیعی را در
زمینه پژوهش‌های
ویروس‌شناسی
انجام داد و در اوایل تیرماه به منظور ادامه تحقیقات خود و همچنین تهیه
مقدمات تولید واکسن ضد سرخک، با استفاده از بورس پژوهشی از طرف سازمان جهانی
بهداشت دوره
ای 9 ماهه را در دانشکده پزشکی دانشگاه بایلور در شهر هوستون آمریکا گذراند.
او سپس ۳ ماه دیگر در دانشگاه توکیو و
موسسه واکسن‌سازی
شیبا کارآموزی نمود.
از اواسط سال ۱۳۴۸ به
تولید واکسن ضد سرخک در موسسه رازی پرداخت و از سال ۱۳۵۲ پژوهش در زمینه تولید واکسن
ضد فلج اطفال را نیز آغاز نمود، به طوری که تولید انبوه این واکسن نیز به فهرست
واکسنهای تهیه شده در این موسسه افزوده شد. دکتر میرشمسی در سال‌های ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ موفق به تولید دو واکسن جدید
ضد اوریون و ضد سرخجه نیز در این موسسه شد.
او در
طول دوره کاری خود بارها به عنوان نماینده و مشاور سازمان جهانی بهداشت
مسئولیت مشاوره یا راه‌اندازی
را در مراکز تولید واکسن کشورهای مختلف عهده‌دار
بوده است.
او در سال ۱۹۶۲ به نمایندگی از طرف سازمان
جهانی بهداشت، مرکز تولید واکسن کشور اردن را
تاسیس کرد. همچنین او از سال ۱۹۸۰ در انستیتو پاستور کشور تونس به عنوان مشاور و کارشناس
سازمان بهداشت جهانی همکاری داشت و از سال ۱۹۷۰
نیز به عنوان نماینده سازمان جهانی بهداشت در منطقه خاورمیانه و خاور نزدیک در
کمیته استانداردهای بیولوژیک وابسته به این سازمان فعالیت کرد.
او همچنین
به عضویت آکادمی علوم نیویورک و مجمع بین‌المللی زیست‌شاسان درآمد.
او در سال ۱۹۸۴ از طرف یونیسف برای
بررسی مشکلات موسسه واکسن‌سازی
کشور کره‌شمالی واقع
در پیونگ یانگ، ماموریت یافت. این طرح به وسیله وی در کشور طراحی گردید و سپس توسط
یونیسف به اجرا درآمد.
دکتر میرشمسی هفت سال به عنوان استاد مدعو
در دانشکده پزشکی، دامپزشکی و کشاورزی دانشگاه تهران به امر آموزش ویروس‌شناسی نیز
اشتغال داشت.
از سه عنوان کتاب تالیف شده توسط ایشان، کتاب «ویروس
شناسی عمومی» در سال ۱۳۴۸
و کتابی «اصول ایمنی‌شناسی» در سال ۱۳۵۲
به عنوان بهترین تالیف سال انتشار خود معرفی شدند.
ضمناٌ
کتابی نیز با عنوان «پیشگیری و درمان با واکسن و سرم» تالیف کرد که ویرایش
سوم آن در سال ۱۳۷۵
به چاپ رسیده است.
در سال
۱۳۷۴ پس از ۵۴ سال خدمت صادقانه در زمینه‌های
علمی- پژوهشی، لوح تقدیر و نشان درجه اول پژوهشی توسط رئیس جمهوری
وقت به او اعطا شد.
دکتر میرشمسی به دفعات در جشنواره خوارزمی شرکت
و جوایزی اخذ کرد؛ وی در سال ۱۳۷۰
به عنوان همکار طرح پژوهشی «تهیه واکسن جدید ضد اوریون با ویروس تعدیل حدت یافته
محلی برنده جایزه دوم پژوهش؛ سال ۱۳۷۳
به عنوان مجری طرح پژوهشی «ایمن‌سازی
به ضد دو عفونت دیفتری و کزاز با توکسوئیدهای مایع ضد این دو عفونت از راه
خورانیدن واکسن» برنده جایزه اول پژوهش و در سال ۱۳۷۴ به عنوان همکار طرح پژوهشی «تهیه
آنتی‌ژن
سرخجه جهت آزمایشگاه‌های
تشخیص طبی» برنده جایزه دوم پژوهش شد.
دکتر حسین میرشمسی در ۲۳ آذر ۱۳۸۷ در ۹۴ سالگی درگذشت.
گاه‌شمار زندگی دکتر حسین میرشمسی
۱۲۹۳: تولد
در شهر اصفهان
۱۳۱۴: اخذ مدرک دیپلم از دبیرستان
سعدی اصفهان
۱۳۲۰: دریافت مدرک دکترای دامپزشکی
از دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
۱۳۲۰: آغاز خدمت در موسسه سرم و
واکسن سازی رازی
۱۳۳۰: اخذ مدرک دوره میکربشناسی و
ایمنی شناسی از انستیتو پاستور پاریس
۱۳۳۱: اخذ مدرک دکترای دامپزشکی از
دانشگاه پاریس
۱۳۳۱-۱۳۳۲: کارآموزی پژوهش در سه انستیتوی
آمریکایی در شهرهای بوستون، آلبانی (نیویورک) و لنسینگ (میشیگان)
۱۳۳۴: احراز پست معاونت فنی و مسئول
پژوهش و مسئول واحد تولید واکسنهای مصرف پزشکی انستیتو رازی
۱۳۳۴: تاسیس و راه اندازی آزمایشگاه
واکسن سازی کشور اردن به دعوت سازمان بهداشت جهانی
۱۳۴۰ (۱۹۶۱): اخذ مدرک ویروس شناسی
از موسسه بهداشت ایالت نیویورک آمریکا
۱۳۴۰ (۱۹۶۱): اخذ مدرک دوره ویروس
شناسی از لندن
۱۳۴۲ (۱۹۶۲): تاسیس مرکز واکسن سازی
کشور اردن
۱۳۴۲: همکاری با موسسه واکسن سازی
پیونگ یانک (کره شمالی) به عنوان مشاور یونیسف
۱۳۴۲-۱۳۴۴: استاد مدعو تدریس ویروس شناسی
عمومی در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
۱۳۴۶ (۱۹۶۷): طی دوره تهیه واکسن ضد
سرخک در دانشگاه بایلور آمریکا
۱۳۴۶-۱۳۴۷: استاد مدعو تدریس ویروس
شناسی عمومی در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
۱۳۴۷ (۱۹۶۸): طی دوره واکسن سازی در
دانشگاه توکیو
۱۳۴۸: آغاز تولید واکسن سرخک در
ایران
۱۳۴۸: کسب جایزه بهترین کتاب سال
برای کتاب «ویروس شناسی عمومی»
۱۳۴۸-۱۳۴۹:
استاد مدعو تدریس ویروس‌شناسی عمومی در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران
۱۳۴۶ (۱۹۷۰): عضویت در سازمان جهانی
بهداشت به عنوان نماینده منطقه خاورمیانه و خاور نزدیک در کمیته استانداردهای
بیولوژیک
۱۳۵۰: دریافت حکم استاد ویروس شناسی
دانشکده پزشکی دانشگاه تهران مصوب هیات امنای این دانشگاه از ریاست دانشکده پزشکی
دانشگاه تهران
۱۳۵۲: آغاز پژوهش در زمینه تولید
واکسن ضد فلج اطفال
۱۳۵۲: کسب جایزه کتاب سال برای کتاب «اصول
ایمنی‌شناسی»
۱۳۵۵: آغاز تولید واکسن ضد فلج اطفال
در ایران
۱۳۵۹ (۱۹۸۰): آغاز خدمت در انستیتو
پاستور تونس به عنوان مشاور و کارشناس سازمان بهداشت جهانی
۱۳۶۳ (۱۹۸۴): ارائه طرح بررسی مشکلات
موسسه واکسن‌سازی کشور کره‌شمالی به عنوان مشاور یونیسف
۱۳۶۵: آغاز تولید واکسن ضد اوریون در
ایران
۱۳۶۶: آغاز تولید واکسن ضد سرخجه در
ایران
۱۳۶۸: کسب جایزه به مناسبت پنجاه سال
خدمات پژوهشی و علمی از طرف مقام ریاست جمهوری و وزرای بهداشت، درمان و آموزش
پزشکی و کشاورزی و معاونت ریاست جمهوری و ریاست سازمان امور استخدامی کشور
۱۳۶۹: عضویت پیوسته در فرهنگستان
علوم جمهوری اسلامی ایران
۱۳۷۰ (۱۹۹۱): راه اندازی و تولید
واکسن ضد سرخک در انستیتو پاستور تونس
۱۳۶۹: عضویت پیوسته در فرهنگستان
علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران
۱۳۷۰: دریافت جایزه دوم پژوهش
جشنواره خوارزمی
۱۳۷۱ (۱۹۹۲): عضویت در فرهنگستان
علوم جهان سوم در ایتالیا
۱۳۷۳: دریافت جایزه اول پژوهش جشنواره
خوارزمی
۱۳۷۴: دریافت لوح تقدیر و نشان درجه
اول پژوهش
۱۳۷۴: دریافت جایزه درجه دوم پژوهش
جشنواره خوارزمی
۱۳۷۵: آغاز همکاری با جشنواره
خوارزمی به عنوان داور
مایه‌ی فخر دامپزشکان ، روحشان شاد 
روحشان شاد. نکته قابل توجه و قابل مقایسه و قابل تامل طی دوره های آموزشی طولانی و کسب تجربه های مختلف توسط ایشان بوده که در نهایت به سنتز واکسنهای ضدویروس انجامیده است. خدا رحمتشان کند | با سلام خدمت همه عزیزان روحش شاد. در گذشته نخبگان در راس امور بودند درحال حاضر؟؟؟ روحشان شاد،
