بیهوش کردن روباه‌های تهران با تخم‌مرغ آب‌پز حاوی داروی بیهوشی و قتل آنها به‌خاطر دُم چند میلیونی!

حکیم مهر: شکارچی‌ها این بار نه در فضای کوهستان و جنگل، بلکه در دل بوستان‌های جنگلی تهران، برای شکار روباه‌های شهری کمین‌کرده‌اند؛ ابزارکارشان هم ساده‌ترشده و بدون اینکه حتی یک گلوله از اسلحه شلیک کنند با مواد غذایی آغشته به داروهای بیهوشی این حیوان زبان بسته را شکار و به اهداف پلید و شوم خود می‌رسند.

به گزارش حکیم مهر به نقل از روزنامه همشهری، این روزها که روباه‌ها برای پیدا کردن غذا وارد فضاهای شهری شده‌اند، شکارچیان سودجو هم دست به‌کار شده و برای رسیدن به دم چند میلیون‌تومانی آنها کمر به قتل روباه‌ها بسته‌اند.

بوستان جنگلی قائم(عج) یکی از همین پارک‌هاست که در نیمه‌های شب شاهد حضور شکارچیان سودجو است. یکی از شاهدان عینی به همشهری می‌گوید: «چند هفته قبل هنگام عبور از کنار دریاچه متوجه روباهی شدیم که بی‌حال و بی‌رمق روی چمن افتاده بود. چند قدم مانده بودکه به روباه برسیم که یک نفر زودتر از ما به محل رسید و حیوان را داخل گونی انداخت و فرار کرد.»

نگهبان میانسال این بوستان جنگلی، هم ازتردد شبانه روباه‌ها درمحوطه فضای سبز کاملا با خبر است و هم از وجود شکارچی‌های بی‌رحم. اصلا یکبارهم که شاهد حمله این افراد برای گرفتن یک قلاده روباه بوده با آنها گلاویز و زخمی شده اما نگذاشته که این حیوان زبان بسته را اسیر کنند. او می‌گوید:«روباه‌های گرسنه برای پیداکردن غذا اینجا می‌آیندکه گاهی از بخت بدشان در دام شکارچی‌ها می‌افتند و به‌خاطر دم چند میلیونی به قتل می‌رسند. به‌گفته او، شگرد شکارچیان روباه‌ در نوع خودش جالب است.

معمولا داخل تخم مرغ آبپز مقداری داروی بیهوشی می‌ریزند و آن را در مسیر تردد این حیوان می‌گذارند. از آنجایی که روباه به خوردن تخم مرغ اشتیاق فراوانی دارد، خیلی زود به دام شکارچی‌ها می‌افتد. روباه‌ها پس از خوردن تخم مرغ‌ها فقط 10 تا 15دقیقه به هوش هستند و بعد از آن بی‌رمق روی زمین می‌افتند و دیگر متوجه نیستند چه بلایی سرشان می‌آید.

شکارچی‌ها بعد کشتن‌شان، پوست و دم آنها را به مشتریان‌شان می‌فروشند. نگهبان بوستان جنگلی قائم(عج) نگران انقراض این روباه‌هاست؛ چرا که در طول چندماه گذشته حس می‌کند تعداد روباه‌های این بوستان کمتر شده است؛ شاید شکارچی‌ها هنوز درگوشه و کنار این بوستان جنگلی مشغول طعمه‌گذاری و شکار روباه‌ها باشند.

او در ادامه به نکات دیگری نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: «زمان حضور شکارچی‌های روباه اغلب بین ساعت 2 تا 4 صبح است؛ چون در این زمان افراد کمتری در بوستان جنگلی حضور دارند و به راحتی می‌توانند نقشه خود را عملی کنند. به‌گفته این مرد، وظیفه اصلی حفاظت از گونه‌های جانوری وحشی مثل روباه، بر عهده سازمان محیط‌زیست و محیط‌بانی است نه شهرداری، اما با این حال درصورت مشاهده شکارچیان روباه با کلانتری محل تماس می‌گیرند و روباه‌های زخمی و گرفتار را نیز با همکاری آتش‌نشانی به درمانگاه حیوانات منتقل می‌کنندتا بعد از بهبودی در فضاهای سبز حفاظت شده رها شوند. وی می‌گوید: شکار روباه در نقاط مختلف شهر تهران وجود دارد، از بوستان‌های جنگلی سوهانک، طالقانی، یاس فاطمی، چیتگر، کوهسار، پردیسان و خرگوش دره گرفته تا سرخه حصار، لویزان، افرا، توسکا و پارک ملی خجیر.

قوانین چه می‌گویند؟

«سعید محمدی»، حقوقدان درباره قانون صید و شکار و چگونگی مقابله با شکار روباه‌ها در بوستان‌های تهران می‌گوید: قوانین اولیه صید و شکار در سازمان حفاظت از محیط‌زیست مربوط به دهه30 شمسی است که البته بسیاری از این قوانین اکنون نیز استفاده می‌شود. این قوانین فقط در بوستان‌های حفاظت شده و پارک‌های ملی برای حفظ گونه‌های جانوری بومی و درحال انقراض لازم‌الاجراست، حال آنکه دربوستان‌های جنگلی دیگر ازجمله قائم(عج) با اینکه محل زیست حیوانات وحشی ازجمله روباه است به لحاظ اینکه در فهرست بوستان‌های حفاظت شده سازمان محیط‌زیست قرار ندارد قابلیت اجرایی پیدا نمی‌کند مگر اینکه اینگونه بوستان‌ها نیز حفاظت شده قلمداد شوند. البته بوستان‌های ملی و حفاظت شده شرایط ویژه‌ای دارند مثلا به جز روباه، حیوانات وحشی و شکاری دیگری مثل شغال، کفتار، عقاب و... در آنجا زیست دارند.»

محمدی، اضافه می‌کند: «به‌هرحال روباه قرمز یا شهری خواسته و یا ناخواسته به سکونتگاه انسان‌ها نزدیک شده و به این طریق مورد سوءاستفاده شکارچیان قرار می‌گیرد، بنابراین لازم است برای نجات جان این حیوان و جلوگیری از قتل روباه‌ها، مجازات سختی درنظر گرفته شود و اینکه در شرایط کنونی اینگونه حیوانات را به شکل مناسب در اختیار گرفته و در بوستان‌های حفاظت شده تهران رهاسازی‌ کرد.»