حکیم مهر: دانشمندان دانشگاه اوساکا بافت گوشت چربی‌دار گاو نژاد واگیو (Wagyu) که نوعی نژاد گاو ژاپنی است را
با چاپ سه‌بعدی در آزمایشگاه تولید کردند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از جام‌جم آنلاین، دنیای گوشت‌های
آزمایشگاهی به سرعت در حال پر شدن با انواع لقمه‌های خوشمزه است، از همبرگر گرفته
تا سینه مرغ، تا مجموعه‌ای از برش‌های پیچیده استیک. محققان دانشگاه اوساکای ژاپن
در پی توسعه دامنه گوشت‌های پرورشی، از تکنیک‌های چاپ زیستی پیشرفته برای تولید
اولین گوشت گاو آزمایشگاهی استفاده کرده‌اند که به خوبی بافت مرمری (بافت ماهیچه‌ای
در آمیخته با چربی) گاو‌های ژاپنی معروف واگیو در ژاپن را شبیه‌سازی کرده است.
از اولین نمونه گوشت آزمایشگاهی با ظاهری نچندان مطلوب در سال ۱۳۸۸/ ۲۰۰۹، تا اوناع برش‌های متنوع
استیک که در چند سال تولید شده‌اند، گوشت پرورش‌یافته در آزمایشگاه با سرعت زیادی
در حال پیشروی است. پیچیده‌ترین نمونه‌های این پیشروی علمی استفاده چاپ زیستی برای
«چاپ» سلول‌های زنده است، سلول‌هایی که برای رشد و تمایز به انواع مختلف سلول
پرورش می‌یابند و در نهایت بافت‌های حیوان مورد نظر را تشکیل می‌دهند.
تیم دانشگاه اوساکا از دو نوع سلول بنیادی برداشت شده از گاو‌های واگیو به عنوان
نقطه شروع خود استفاده کردند؛ سلول‌های ماهواره‌ای گاوی و سلول‌های بنیادی مشتق
شده از چربی. این سلول‌ها گرمادهی شدند و به انواع مختلف سلول‌های مورد نیاز برای
تشکیل فیبر‌های جداگانه برای ماهیچه‌ها، چربی و عروق خونی تبدیل شدند. سپس آن‌ها
را روی یک ساختار سه‌بعدی قرار دادند تا ظاهری مشابه تکه‌های گوشت گاو واگیو داشته
باشد که چربی داخل عضلانی زیادی دارد که در ژاپن بیشتر از آن با عنوان بافت مرمری
یا ساشیsashi) ) یاد
می‌شود.
نمای شماتیک روش ساخت اولین گوشت گاو واگیو آزمایشگاهی در
دنیا
در یک روش الهام گرفته از تولید نوعی آبنبات ژاپنی، این تکه‌ها
در جهت عمود بریده شدند تا برش‌های گوشت گاو آزمایشگاهی تولید شود. این فرآیند
امکان سفارشی‌سازی بالایی را در ساختار پیچیده گوشت فراهم می‌کند. در این حالت
محققان می‌توانند ضمن این که بافت معروف گوشت گاو واگیو را به صورت آزمایشگاهی
تولید می‌کنند، میزان چربی برش‌های گوشت را کنترل کنند.
میشیا ماتسوساکی، پژوهشگر ارشد این تحقیقات می‌گوید: «با بهبود این فناوری، نه
تنها می‌توان ساختار‌های پیچیده گوشت، مانند بافت مرمری را تولید کرد، بلکه
تنظیمات ظریفی در میزان ترکیب چربی و ماهیچه نیز انجام داد.»
نتایج این تحقیق در مجله علمی Nature Communications منتشر شده است.
