تابناک نوشت:
کشتار و فروش احشام در اکثر جاده‌های استان کهگیلویه و بویراحمد، به یکی از بازار‌های پر رونق تبدیل شده است اما متاسفانه موارد متعددی از غیر منطقی بودن اعتماد به این گوشت‌های عرضه شده وجود دارد . و از آنجایی که مردم استان تقاضای استفاده از محصولات طبیعی تر را دارند معمولا گوشت ارائه شده در این قصابی‌های غبر مجاز را طبیعی دانسته و مشتری پر و پا قرص آن هستند و جالب این جاست که مسافران و یا رانندگان غیر بومی که در مسیر های کهگیلویه و بویراحمد تردد می کنند هم خریدار گوشت این قصابان غیر مجاز هستند!
گزارشات متعددی از غیربهداشتی بودن این گونه کشتار و عرضه گوشت در محل های بین راهی منتشر شده است و از طرف برخی مسئولین هم گاها مصاحبه ها و تصاویری از برخورد و یا جمع کردن این گونه ذبح و عرضه گوشت دام منتشر می شود اما واقعیت این است که تاکنون کسی به یاد ندارد در مسیرهای مواصلاتی استان ، چنین مراکز غیرمجازی تعطیل شده باشند و اتفاقا روزانه بر تعداد و محل های عرضه افزوده می شود.
ذبح، نگهداری لاشه و فروش غیر بهداشی و غیر مجاز از جمله مواردی بوده که تاکنون در خصوص این مراکز مورد توجه و نقد قرار گرفته است اما نکته مهم دیگری که در استان کهگیلویه و بویراحمد از قدیم معمول بوده ، بحث سرقت احشام است که پس از سرقت ، سارقان سعی می کنند در سریعترین زمان ممکن ، آثار احشام سرقتی را از بین برده و ردی از خود بر جای نگذارند!
بارها شنیده‌ایم که سارقانی در حین انتقال احشام به دام افتاده اند و موارد زیادی هم مشاهده شده که احشام سرقتی هیچ وقت پیدا و یا اثری از آن ها بر جای نمانده است. از قدیم الایام در مناطق روستایی کهگیلویه و بویراحمد مرسوم بود که اگر در سریعترین زمان ممکن رد احشام سرقت شده پیدا نشود ، دیگر چندان امیدی برای پیدا شدن آن ها نیست و دلیل هم این بود که سارقان ، گوسفندان سرقتی را یا به محل های دورتر از استان برده و می فروختند و یا اگر تعداد کم بود ، سریعا آن را ذبح کرده و پوست و هر نشانه ای که به شناسایی آن کمک می کرد را از بین می بردند!
حال با تعدد محل های ذبح ، نگهداری لاشه و فروش غیر مجاز احشام در مناطق مختلف استان و بازار پر رونق آن به گونه ای که هر قصاب غیر مجاز بین راهی روزانه تعداد زیادی کشتار دام انجام می دهد ! آیا این مکان ها ، بهشتی برای سارقان جهت تبدیل سریع گوسفند سرقتی به پول نقد نیست؟ جالب است بدانیم که معمولا احشام از لحاظ ظاهری تشابه زیادی به هم دارند و حتی اگر آثاری از پوست این گوسفندان بر جای بماند ، تشخیص سرقتی بودن یا نبودن آن بسیار سخت و تقریبا از محالات است!
شاید برخی اینگونه برداشت از موضوع را کمی تند و ناشی از حس بی اعتمادی بدانند اما تجربیات محلی گذشته و برخی موارد مشاهده شده در مراکز رسمی کشتار دام ، فهم موضوع را ساده تر می کند چرا که مواردی وجود داشته است که احشام سرقتی از کشتارگاه رسمی ، در همین استان کهگیلویه و بویراحمد سر در آورده است ! حال چگونه می توان مطمئن بود که با این همه محل کشتار و فروش غیر مجاز احشام چنین اقدامی (کشتار احشام سرقتی) صورت نگیرد؟
و نکته آخر اینکه مسئول بررسی چنین مواردی چه کسی است ؟ آیا مسئولینی که باید در خصوص کلیت موضوع و جمع‌آوری این مکان‌ها جدیت به خرج دهند تا جلوی همه ی این مشکلات از مسائل بهداشتی گرفته تا مسائل امنیتی را یکجا حل کنند، هستند یا باید دستگاه امنیتی، قضایی و ضابطین اجرای قانون را مسئول بدانیم که در پی سهل‌انگاری دستگاه‌های بهداشتی و دامپزشکی به دنبال حل فرعیات موضوع باشند!؟
