حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: بیمارستان‌ها و کلینیک‌های دامپزشکی خواسته‌های بر حقی دارند که دست‌یابی به آنها نیازمند یک عزم جدی در میان خود آنهاست. مدیر کلینیک دامپزشکی «پت کلینیک» در گفت‌وگو با حکیم مهر، به لزوم ایجاد یک انجمن برای صنف خود اشاره میکند.
«دکتر امین غیاثوند» آن‌گونه که خود می‌گوید، از ۱۱ سال پیش که از دانشکده دامپزشکی گرمسار فارغ‌التحصیل شده، به فعالیت کلینیکی روی آورده است. او از زمره دامپزشکانی است که با علاقه وارد این رشته شده، چون کار درمانی را دوست داشته و می‌خواسته که در این زمینه فعالیت کند.
حکیم مهر: آقای دکتر، جایگاه بیمارستان‌ها و کلینیک‌های دامپزشکی کجاست؟
اکثر دانشگاه‌های ما در زمینه دام کوچک فقیر هستند؛ به این معنا که نه کیس دارند و نه به خوبی به آن می‌پردازند. دانشجویان بیشتر به سمت دام بزرگ یا پرورش سوق داده می‌شوند. به طور کلی با توجه به موقعیت جامعه ما، دام کوچک و پرورش آن حال و روز خوبی ندارد. قیمت‌ها خیلی زیاد بوده و سخت است که بخواهیم خود را در این حیطه چه از لحاظ علمی و چه سنتی جا بیندازیم. هزینه‌ها هر روز گران‌تر و سخت‌تر می‌شود. پت‌ها کمتر و ورودی‌های دانشگاه‌ها و تعداد کلینیک‌ها زیادتر می‌شوند.
حکیم مهر: پت‌ها کمتر می‌شوند؟ اما گویا روز به روز اقبال جامعه به سمت پت پیشتر می‌شود.
پت‌ها زیاد می‌شوند اما متعافب آن خروجی دانشگاه‌ها و تعداد کلینیک‌ها نیز افزایش می‌یابد. متاسفانه ما هیچ‌وقت صنفی نداشتیم که یک تعریف خاص از حریم مجاز برای داشتن کلینیک بیان کند، تعرفه خاصی داشته باشد یا از آن حمایت کند. در صورتی که کلینیک هزینه و اجاره می‌دهد، با شهرداری قرارداد دارد و هزینه تابلو، ملک و مواد اولیه می‌دهد. همه اینها وقتی در کنار هم قرار می‌گیرد، بازار کار را دشوار میکند.
حکیم مهر: به تعرفه اشاره کردید. متاسفانه وضعیت تعیین تعرفه در حوزه دامپزشکی اسف‌بار است و با تاخیرهای طولانی اعلام می‌شود. این مساله چه مشکلاتی برای کلینیک‌ها ایجاد کرده است؟
بزرگترین مشکل این است که تکلیف ما مشخص نیست. کلینیک‌ها نیازمند مواد اولیه فراوان هستند. مثلا هر بار مجبور هستیم که واکسن و داروی بیهوشی را با یک قیمت تهیه کنیم که اگر بخواهیم همه اینها را روی هزینه ویزیت و هزینه درمان سرشکن کنیم، هزینه‌های ما حالت شناور به خود می‌گیرد. من نمی‌دانم که برخی همکاران با چه ماشین حسابی محاسبه می‌کنند که هزینه‌های خیلی پایین می‌گیرند و کار را زیر سؤال می‌برند.
از سوی دیگر، کسانی هستند که همین هزینه را چندین برابر تعرفه نرمال می‌گیرند و آنها هم کار را زیر سؤال می‌برند. تنها کاری که ما توانستیم در رابطه با همسان‌سازی انجام دهیم، این بود که با کلینیک‌های اطراف خود صحبت و یک رنج قیمتی منصفانه را مشخص کردیم تا طبق آن از مراجعه کننده به شکلی پول بگیریم که هزینه‌های جانبی و مواد اولیه جبران شده و مبلغی هم به‌عنوان سود باقی بماند.
حکیم مهر: چرا هیچ‌وقت تلاش نکردید که مانند خیلی از هم‌صنفان، به صورت سازمان‌یافته، اتحادیه یا انجمنی داشته باشید؟
متاسفانه تا به امروز این اتفاق رخ نداده است. این هماهنگی در بخش دامپزشکی و حداقل در دام کوچک که من فعالیت دارم، وجود ندارد.
حکیم مهر: معمولا کلینیک‌های دامپزشکی با شهرداری درگیری‌های زیادی دارند. شما چه مشکلاتی با شهرداری داشته‌اید؟
یکی از مشکلاتی که ما با شهرداری داریم این است که یک قرارداد برای جمع‌آوری پسماند عفونی با شهرداری بسته و برای آن هزینه‌ای را پرداخت می‌کنیم. در صورتی که آنها هیچ دریافت پسماندی از ما ندارند و هیچ چیز از ما نمی‌گیرند. فقط می‌گویند باید هزینه و قرارداد را داشته باشید.
مشکل بعدی ما در رابطه با ملک است که اگر تجاری باشد، هزینه‌های آن خیلی زیاد است و قطعاً با این بازار، هیچ همکاری نمی‌تواند از پس اجاره آن بربیاید. برخی موارد خاص دیگر هم وجود دارند که باید رعایت شوند. مثلا نباید حیوان در ساختمان جابه جا شود. همه این مسائل دست به دست هم می‌دهد و ذهنیت مراجعه کننده را به سمتی می‌برد که در بعضی از موارد، فکر داشتن پت را از سر او بیرون کند و بگوید که اگر پت نداشته باشم، دردسر کمتری دارم. به خاطر همین موارد زیادی را داشتیم که قید حیوان را زده‌اند.
حکیم مهر: ارتباط و تعامل کلینیک‌ها با سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی چگونه است؟
ما علاقه داریم که با آنها در ارتباط باشیم. ارتباط ما هم در حد بازرسی های ماهیانه است. بازرسی‌هایی که در آن کلینیک را از لحاظ بهداشتی و دارویی بررسی کنند تا داروها به روز باشند. خود ما هم آخر هر ماه گزارشی را برای آنها ارسال می‌کنیم مبنی‌بر اینکه چه تعداد مراجعه داشتیم، چه تعداد واکسن مصرف کردیم و چه تعداد جراحی انجام دادیم. ارتباط ما در این حد است. خود ما بیشتر دوست داریم که ارتباط داشته باشیم تا مشکلات ما را بشنوند.
حکیم مهر: به‌عنوان حرف آخر...
خواسته ما فقط این است که از ما حمایت شود. ما هم به‌عنوان یک بخش مهم از جامعه هستیم که شاید سلامت جامعه تا حدود خیلی کمی به ما هم مربوط شود. این درخواست را داریم که از هر لحاظی که خوشان می‌دانند، به ما کمک کنند. حداقل اگر شده جلساتی برگزار شود و همکاران نظرات مختلف خود را بگویند یا سازمان راهکارهایی را در رابطه با همین تعرفه‌ها و مشکلاتی که شهرداری ایجاد میکند، ارائه دهد تا این قدر سخت‌گیری روی کار نباشد.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
بعدا شما همیشه میگید چرا تعرفه جدید اعلام نمیشه وقتی همکار زیر قیمت کار میکنه تعرفه سال 1405 هم که بیاد بی فایده است سوال اینجاست چرا آن عده از دامپزشکان عزیزدرهر صنفی کارمیکند از بداخلاقی دست برنمیدارد ودرصورت تشکیل صنف هم اوضاع آنان فرقی نمیکند قانونی برای جلوگیری از این بداخلاقی ها نیست وگاها همکاران آنها نیز ملاحظه آنهارامیکنند واقدامی درخور انجام نمیدهند . 
باید با نمایندگان عضو کمسیون کشاورزی مجلس ارتباط داشته باشیم 
از حکیم مهر کاملا عجیب بود | و نتیجه کارهاشون !!؟؟ الان بود و نبود این انجمن چه تفاوتی ایجاد میکند!؟ | بهتر است قبل از نام بردن از هر کسی سوابق و تاریخچه های شان را بررسی فرمایید . بنظر میرسد بهتر باشد با عزیزان با تجربه و شناخته شده مانند دکتر فتاحیان، دکتر کبیر ، دکتر ال داود و دکتر بیطرف مصاحبه کنین تا مسائل پخته تر باشد مرسی دکتر مهربان آقای امین غیاثوند بسیار فرد محترم هستند مهم سرشناس بودن یا هرچی دیگه نیست مهم مشکلاتی که وجود داره و همه ما دامپزشکان درگیر این مشکلات هستیم حالا حتما این اقایان ال داوود و کبیری باید به فکر باشن یا سهل و آسان ..... ما دکترهای که توی ایران داریم مخصوصا متخصص ها نمی تونن درد انسان هارو بفهمن که آدم بهشون میگه چطور ۴ تا دامپزشک که چند تا واحد پاس کردن می خوان بفهمن حیون زبون بسته چی میگه من سگمو پیش ۴ تا دکتر و متخصص بردم یه آزمایش ساده گرفتن هر کدوم یه چیزی گفتن نه به تجربه ربط داره نه به مددک و سواد کلا یه دوکون باز کردن مردم و بچاپن واقعا که برای جامعه پزشکی متاسفم که یه اسهال ساده سگ و نمیفهمن چه برسه به مریضی های دیگه 
