نخستین مورچهخوار تاریخ حیات وحش که به مهمترین منبع غذایی خود حساسیت شدید داشت، با کمک دامپزشکان و تزریق یک واکسن از این پس میتواند با خیال آسوده مورچه بخورد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از همشهری آنلاین، این مورچهخوار با نام «ماتیلدا» با خوردن مورچه به عوارضی چون ریزش مو و التهاب پوست دچار میشد و چشمهای سرخ و پفكرده از دیگر پیامدهای تغذیه با مورچه بود. این جانور را شاید بتوان كنجكاوترین و در عین حال عجیبترین مورچهخوار دنیا هم دانست؛ او به جاهایی سرك میكشد كه همتایانش معمولا نمیروند و جایی كه مورچهخوارها هستند، خبری از این یكی نیست.
ماتیلدا سال 2010 در حالی كه سه ماه سن و 700 گرم وزن داشت، به پناهگاه ویكتوریا هیلزویل در استرالیا آمد. او مدتها از شیر تغذیه میكرد و وقتی به عنوان یك مورچهخوار بالغ شروع به خوردن مورچه و موریانه كرد، نخستین نشانههای حساسیت به این جانوران را در دو سالگی بروز داد. كلر مدن، دامپزشك ویكتوریا هیلزویل به گاردین استرالیا میگوید: «وقتی او خوردن مورچه را شروع كرد، موهایش ریخت و پوست پشتاش به تدریج از بین رفت.»
مورچهخوارها با انتقال انگل از حشرههایی چون كنه، هیره و شپش معمولا به التهاب پوستی دچار میشوند و چند مورد ترمیم پوست پس از برخورد با خودرو یا حمله سگ هم درباره مورچهخوارها گزارش شده است اما ماتیلدا نخستین مورد بود كه توجه دامپزشكان را به دلایلی جز این موارد معمول برانگیخت. وقتی حمام كردن مرتب و استفاده از آنتیبیوتیك هم موثر واقع نشد، به توصیه یك دامپزشك كاركشته از جانور بیچاره آزمایش آلرژی گرفتند.
مدن میگوید: «حتی پس از مشخص شدن نتیجه آزمایش كمتر كسی میتوانست حساس بودن ماتیلدا را به مورچه پیشبینی كند. همه ما غافلگیر شده بودیم و نكته این بود كه ما نمیتوانستیم مورچه را از محیط زندگی این مورچهخوار دور كنیم. هر چه باشد آنها از مورچه تغذیه میكنند و ما میبایست راهی پیدا میكردیم كه بدون حذف مورچه از رژیم غذایی، ماتیلدا بتواند غذای محبوب خود را بدون دردسر بخورد.»
دامپزشكان استرالیایی سرانجام توانستند واكسنی منحصر به فرد تولید كنند كه بدون آسیب زدن به قوای ایمنی ماتیلدا، حساسیت او را به مورچه به تدریج كم كند. این واكسن ابتدا هفتهای یكبار به مورچهخوار تزریق شد و با افزایش تدریجی فاصله میان واكسنها، روند درمان حیوان در چهار سال به پایان رسید. ماتیلدا آخرین واكسن خود را شش ماه پیش دریافت كرد و اگر بدن او تا زمستان آینده واكنش منفی به واكسن نشان ندهد، میتواند وارد برنامه تولید مثل پناهگاه شود.
شاید یكی از دلایل ابتلای ماتیلدا به حساسیت شدید به مورچه از دست دادن مادر خود پیش از كامل شدن سیستم ایمنی بدن باشد. مورچهخوار حساس داستان ما در این مدت در محوطهای نزدیك ورودی پارك با یك مورچهخوار ماده 34 ساله به نام اسنوپی و كوالایی به نام امیلی زندگی میكند اما چون در این چهار سال به شدت به انسانها و زندگی انسانی خو گرفته، بعید است بتواند در حیات وحش دوام بیاورد.