حکیم مهر: عضو کمیته تخصصی بهداشت و سلامت مواد غذایی سازمان نظام دامپزشکی در غرفه پایگاه خبری تحلیلی حکیم مهر در شانزدهمین نمایشگاه بین المللی دام، طیور و صنایع وابسته، با بیان اینکه فضای نمایشگاه تفاوت چندانی با سالهای گذشته نداشته است، گفت: «جای خوشحالی است که شرکتها فعال هستند و چندین سالن و حتی فضای بیرونی هم پر شده است.»
«دکتر آراسب دباغ مقدم» در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام مبنیبر انتقال وظایف سازمان غذا و دارو در حوزه نظارت بر مواد غذایی به سازمان ملی استاندارد، گفت: «در ابتدا شاهد بودیم که معاون غذا و داروی وزارت بهداشت اعلام کردند که اسم غذا را از سازمان حذف کرده و تحت عنوان سازمان دارو ادامه فعالیت خواهند داد، اما بلافاصله سازمان استاندارد اعلام کرد که نظارتهای سازمان غذا و دارو در این حوزه به قوت خود باقی و مسئولیت اصلی در این حوزه با سازمان ملی استاندارد خواهد بود.»
وی ادامه داد: «بنابراین مشکلی که در حال حاضر به وجود آمده این است که مسئولیت اصلی با چه کسی است و چه ارگانی در این خصوص مسئولیتی نخواهد داشت. بر اساس آنچه که رئیس سازمان استاندارد اعلام کرد و معاون وزیر بهداشت نیز گفته خود را اصلاح نمود، می توان نتیجه گرفت که نظارت سازمان غذا و دارو به قوت خود ادامه خواهد داشت.»
دباغ مقدم تصریح کرد: «در مورد فرآوردههای خام دامی به نظر میرسد ورود سازمان ملی استاندارد بسیار سخت خواهد بود، زیرا بدنه سازمان ملی استاندارد عموما از مهندسین صنایع غذایی تشکیل شده است، در حالی که موضوع فرآوردههای خام دامی موضوعی کاملا مرتبط با دامپزشکی است، به این علت که باید دام را به صورت کامل شناخت، زیرا وقتی از گوشت صحبت میشود، به مفهوم عضله دام است و اگر کسی بیماریهای دام اعم از انگلی و ویروسی را نشناسد، نمی تواند در این حوزه نظر بدهد و مهندسین صنایع غذایی شناختی از این موارد ندارند؛ بنابراین سازمان ملی استاندارد نمیتواند در این حوزه وارد شود.»
وی خاطرنشان کرد: «زمانی که شما در خصوص تخم مرغ و کیفیت آن بحث میکنید، باید این اطلاع را داشته باشید که اگر مرغی به بیماری گامبورو و یا برونشیت مبتلا شد، چه تغییری در شکل و پوسته تخم مرغ و کیفیت آن ایجاد میشود. لذا این موارد موضوعاتی نیست که در تخصص مهندسین صنایع غذایی باشد و بنابراین میتوان گفت که این تغییرات مدیریتی هیچ تهدیدی برای سامان دامپزشکی محسوب نمیشود، زیرا سازمان استاندارد هیچ تخصصی در این حوزه ندارد. بنابراین با توجه به تعداد اندک کارشناسان دامپزشک در سازمان ملی استاندارد که به تعداد انگشتان دو دست هم نمیرسد، نمی توان زنجیره نظارت بر مواد غذایی را از مزرعه تا سفره مدیریت کرد.»
دباغ مقدم با تاکید بر اینکه این زنجیره مستلزم این است که همکاران دامپزشک سطح بهداشت مزرعه و یا حتی سطح بهداشت خوراک دام را تحت کنترل داشته باشند، افزود: «حتی کشتارگاهها و مراکز فرآوری و همه زنجیره تولید و تامین و توزیع باید توسط کارشناسان تحت کنترل قرار گیرد. ضمن اینکه سازمان ملی استاندارد باید الگوی جهانی این سازمان را پیگیری کند، چراکه نمونههای مشابه این سازمان در سطح بین المللی تنها در بحث سیاستگذاری ورود پیدا می کنند و در اجرا وارد نمیشوند. همچنین در موارد خاصی نظارتهای دورهای را برای اطمینان از روند درست اجرای کار انجام میدهند؛ بنابراین با توجه به شتاب کشور در مسیر جهانی شدن، چارهای جز پیش گرفتن الگوهای جانی در این قبیل مسائل نداریم.»
عضو کمیته تخصصی بهداشت و سلامت مواد غذایی سازمان نظام دامپزشکی ادامه داد: «به عنوان نمونه زمانی که امکان صادرات محصولات لبنی ایرانی به کشور روسیه فراهم شد و کارشناسان این کشور به ایران آمدند، اولین سؤالی که داشتند این بود که دامپزشک کارخانه لبنیات کجاست و وقتی با پاسخ منفی و نبود دامپزشک مواجه میشدند، کارخانه مورد نظر را از لیست خرید خارج میکردند. از این رو این اقدام باعث شد تا تعداد زیادی دامپزشک جذب صنعت لبنیات و کارخانجات تولید محصولات لبنی شدند. در نمونه دیگر در بحث تن ماهی وزارت بهداشت عنوان میکند که به دلیل حرارت دیدن و اتوکلا شدن محصول، وظیفه نظارت و صدور مجوز باید بر عهده این وزارتخانه باشد، ولی وقتی از کشور روسیه برای خرید این محصول به ایران مراجعه کردند اعلام کردند که این صحبت مفهومی ندارد و دامپزشک باید سلامت محصول را تایید کند. بنابراین به اعتقاد بنده هر روز که به سمت جهانی شدن پیش میرویم نقش سازمان دامپزشکی در نظارت و کنترل محصولات دامی پررنگتر می شود.»