از سیستان تا بلوچستان، به دنبال تحقق یک رویا
دکتر حامد گنجعلی
رئیس نظام دامپزشکی استان سیستان و بلوچستان
آبان ماه 1385 بنده که چند ماهی بود از دانشگاهی در غرب کشور فارغ التحصیل شده بودم، با هزاران امید و آرزو و رویاهای نو به فعالان دامپزشکی استان سیستان و بلوچستان اضافه شدم، آن هم در شهر بندری و زیبای چابهار. به عنوان یک نیروی بومی استان، خیلی زود اهمیت و جایگاه استانم را در فعالیت های حوزه دامپزشکی کشور درک کردم. استان سیستان و بلوچستان به عنوان وسیع ترین استان کشور که 11% مساحت کشور را به خود اختصاص داده بود، در اکثر حوزه های کاری دامپزشکی دارای جایگاه ممتاز کشوری بود. از چابهار و سواحل مکران تا سیستان و هامون در صید و صیادی و پرورش دام، طیور، آبزیان (ماهی-میگو)، زنبور عسل و... حایز اهمیت اند. وجود آب و هوای چهارفصل این استان و همجواری با دو کشور افغانستان و پاکستان و ورود دام به استان در کنار استعداد پرورش دام بومی، موجب گردیده که کشتارگاه ها و بسته بندی های گوشت استان فعال و در تامین گوشت کشور موثر باشند، لذا به راحتی می توان این استان را ویترینی از فعالیت های دامپزشکی دانست. بی شک همه این عوامل باعث شده تا علمای علم سلامت، این استان را دروازه سلامت کشور و حتی دنیا بنامند و این موجب می گردیده تا اهمیت کار فعالان حوزه سلامت بیشتر باشد.
پس از ورود به شورای نظام دامپزشکی استان، اولین بحثی که موجبات آزردگی خاطر فعالان حوزه بهداشت و سلامت استان بالاخص همکاران دامپزشک را داشت، کمبود و گاها نبود امکانات سخت افزاری نظام دامپزشکی استان و بویژه محل دفتر این نظام بود. با توجه به اینکه از دانشگاه زابل و دانشکده دامپزشکی آن دانشگاه تعدادی از فرزندان بومی همین استان با مدارک دکترای حرفه ای دامپزشکی در حال فارغ التحصیل شدن بودند، اهمیت ارتقای سخت افزاری نظام دامپزشکی استان بیشتر می شد.
از یک طرف این استان برخلاف بسیاری از استان های کشور فاقد کارخانجات و صنایع بزرگ با استطاعت مالی بود که بتوانند به این شورا یاری نمایند و از طرف دیگر بسیاری از شاغلین بخش خصوصی دامپزشکی در این استان همکارانی بودند غیربومی که اکثرا ماندگار نبوده و بعد از یافتن فرصت شغلی مناسب تری مهاجرت می کردند. تمام این عوامل موجب شده بود که فعالیت این شورا به سختی صورت بگیرد؛ حتی یادم می آید در همان ایام تصمیم گرفته شد تا دفاتر نظام دامپزشکی برخی از استان ها مثل استان سیستان و بلوچستان را بسته و به اعضای این استان بصورت الکترونیکی و یا از طریق دفاتر نظام دامپزشکی استان های همجوار خدمت رسانی گردد.
از آن زمان تاکنون، دفتر نظام دامپزشکی استان دو اتاق نسبتا مخروبه در مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان زاهدان هست که هر چند گاه یکبار دستور به تخلیه آن داده می شود. اگرچه در تمام این مدت ریاست سازمان جهاد کشاورزی استان و مدیران ایشان از هیچ مساعدت و همکاری دریغ نداشتند، اما نمی توانستیم در مکانی که هیچ ضمانتی برای ماندن وجود نداشت، ساخت و ساز و حتی تعمیر و بهسازی نماییم، لذا در این چند ساله بر آن شدیم تا با یاری توان داخلی و مساعدت همه بخش های خصوصی و تلاش دلسوزانه اعضای شورای این دوره نظام دامپزشکی که در تمام این سال ها هیچ مزد و حقوقی دریافت نکرده بودند، به فکر ساخت یا خرید مکانی در شأن و منزلت همکارانمان بیفتیم؛ اعضایی که از مکران تا هامون مرزدار بهداشتی سرزمینمان بودند و در بدترین شرایط اقلیمی به عنوان سربازان گمنام عرصه سلامت مشغول به تلاش صادقانه هستند، می بایست بتوانند از امکانات در شان و منزلتشان استفاده نمایند.
بهترین زمان برای اعلام این تفکر در بازدید جناب آقای دکتر صفری ریاست سازمان نظام دامپزشکی کشور که در ابتدای سالجاری به این استان تشریف آوردند، بود. آرزویمان را همه با هم در حضورشان بیان کردیم و ایشان قول مساعدت دادند، البته در حد توان. از آن روز به بعد انرژی ما چند برابر شد؛ ماهها و ماهها بدنبال مکان مناسبی بودیم که بتوانیم با کمک مالی که از همکاران، اعضای شورای نظام دامپزشکی استان و سازمان مرکزی نظام و... می شد، خریداری و تجهیز گردد، آن هم به اسم دفتر نظام دامپزشکی استان سیستان و بلوچستان و چه زیبا ایامی اینکار صورت گرفت؛ در ایام عید قربان و عید غدیر شروع و در هفته دامپزشکی نهایی شد.
امروز که این متن را می نویسم به خود می بالم که خداوند تقدیرم را بگونه ای مقرر کرده که زمان فعالیت شغلی ام در حوزه بهداشت و سلامت جامعه، مترادف گردد با حضور این مدیر کلان دامپزشکی استان؛ بزرگوارانی که در طول این سالها بمانند برادری راستین همواره یاریگرمان بودند و اگر نبود حمایت های آن بزرگ اندیشان و بدنبالشان روسای ادارات دامپزشکی استان، شاید بسیاری از کارها نمی توانست صورت بگیرد.
خوشحالم که به عنوان رئیس نظام دامپزشکی استان، کسانی به بنده اعتماد کردند که خود انسان هایی فرهیخته اند. اعضای امروز نظام دامپزشکی استان چه آنهایی که در این راه موی سپید کرده اند و چه جوان هایی بومی و پرتوان که با فارغ التحصیل شدنشان خون تازه ای به کالبد دامپزشکی استانمان تزریق شد، همه در کنار هم بوده و هستند و خدمت رسانی به مردم سرزمین آفتاب را جزو افتخارات خود دانسته و می دانند.
خداوند را شاکرم که در زمانی مشغول به فعالیت حرفه ای هستم که اولین استاد ادب، اخلاق و درست اندیشی ام بعنوان سکاندار دامپزشکی کشور منصوب گردیده است؛ فردی که سالها افتخار شاگردی ایشان را در شبکه دامپزشکی چابهار و شورای نظام دامپزشکی استان داشته و فرصت الگوبرداری برایم مهیا بود. بی شک با حضور ایشان در سازمان دامپزشکی کشور و توان والای جناب آقای دکتر صفری بعنوان ریاست سازمان نظام دامپزشکی کشور، دو بازوی پرتوان دامپزشکی کشور بیش از پیش در کنار هم خواهند بود و این تعامل و تسامح موجبات ارتقای جایگاه شغلی و حرفه ای دامپزشکی و نتیجتا افزایش سطح بهداشت و سلامت جامعه می گردد.
در پایان مجددا خرید و تجهیز مکان جدید دفتر نظام دامپزشکی استان سیستان و بلوچستان را به همه عزیزانی که در طول این سالها از هیچ کوششی دریغ ننموده و در کنار تمامی زنده بادها و مرده بادها هدفشان خدمت رسانی واقعی به مردم سرزمینمان بوده تبریک و تهنیت می گویم و موفقیت و بهروزی تمامی سربازان واقعی ولایت را از لعل طراز کمر آفتاب خواستارم.
..................
........ دکتر رفیعی پور تازه رییس سازمان شده اند و در موقع خرید و تجهیز این مکان رییس سازمان نبوده اند!
.......................
....................... سال 93 کارگاه تفسیر نتایج سرولوژی .... در زابل برگزار کردند ! ............. آبروی دامپزشکی استان حفظ میشد .
موفق باشید.