کد خبر: ۳۱۵۲۹
 

معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماری های دامی سازمان دامپزشکی کشور از هموطنان خواست که به منظور پیشگیری از هرگونه احتمال انتقال بیماری خطرناک و کشنده تب خونریزی دهنده کریمه - کنگو از دامهای قربانی به انسان، از ذبح هر نوع دام در خارج از کشتارگاههای مجاز مورد تائید دامپزشکی، اکیداً خودداری نمایند .

به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی سازمان دامپزشکی کشور، «دکتر کریم امیری» معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماری های دامی اظهار داشت: امسال روز 22 شهریور مصادف با دهم ماه ذی الحجه، روزی است که مسلمانان با قربانی کردن گوسفند، گاو و ... و تقسیم گوشت آنها بین مستمندان، سنت حسنه و دیرینه عید قربان را بجا خواهند آورد.

وی ضمن تبریک عید قربان به همه هموطنان عزیز و گرامی افزود: با توجه به مصادف شدن این عید بزرگ با فصل گرم سال، پویایی جمعیت کنه های ناقل بیماری تب خونریزی دهنده کریمه – کنگو در این بازه زمانی، بومی بودن بیماری تب خونریزی دهنده کریمه – کنگو در کشور، و وجود گزارشات متعدد از موارد و تلفات ناشی از این بیماری در کشور های همسایه شرقی، از هموطنان عزیز تقاضا می شود به منظور پیشگیری از هرگونه احتمال انتقال این بیماری از دامهای قربانی به انسان، از ذبح هرنوع دام در خارج از کشتارگاه اکیداً خودداری گردد.

دکتر امیری تصریح کرد: از هرگونه تماس نزدیک با دام زنده و نگهداری آنها در منازل که امکان انتقال کنه از بدن دام به بدن انسان و منازل را تسهیل می نماید، خودداری بعمل آید.

وی تاکید کرد: لاشه دامهای قربانی شده در کشتارگاه حتماً لازم است به مدت 24 ساعت در دمای اطاق سرد (2 تا 8 درجه سانتیگراد) نگهداری و سپس مورد مصرف خانوار قرار گیرد و از مصرف بلافاصله آن خودداری گردد.

وی در ادامه گفت: این بیماری یکی از بیماریهای خطرناک و با درصد کشندگی بالا (بین 9 تا 50 درصد) در انسان می باشد که علاوه بر انتقال مستقیم از انسان به انسان، معمولاً توسط  کنه ها ویروس عامل این بیماری قابل انتقال به انسان و دام می باشد. مخزن ویروس در طبیعت اصولاً کنه‌ها هستند و گاو، گوسفند، بز و خرگوش نیز به عنوان مخزن مطرح می‌باشند. این ویروس از طریق تماس مستقیم با خون یا ترشحات فرد بیمار و لاشه حیوان آلوده (انتقال به قصابها و سلاخها) به فرد سالم انتقال می‌یابد.

دکتر امیری خاطرنشان کرد این بیماری بیشتر در مناطق صحرایی آفریقا،  اروپای شرقی،  خاور میانه،  عراق، هند، افغانستان، پاکستان،  ایران و غرب چین گزارش شده است و بیشتر در بین کارکنان بیمارستانها و اشخاصی که با دام سر وکار دارند مشاهده می‌گردد. بیماری در فصول گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریور (زمان رشد و تکثیر کنه‌ها) بیشتر شایع است. بدیهی است در مناسبت های خاص که در آنها کشتار خارج از سیستم کشتارگاهی افزایش می یابد، موارد قطعی بیماری در انسان افزایش قابل توجه ای دارد.

معاون بهداشت و مدیریت بیماری های دامی سازمان دامپزشکی کشور ادامه داد: بیماری در  حیوانات اهلی هیچ گونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان طی ذبح حیوان آلوده و یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده وجود دارد (به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان در صورتیکه دام در مرحله ویرمیک باشد). هم چنین تماس با خون و بافت بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها گردد، باعث انتقال بیماری می‌شود .

دکتر امیری با اشاره به حساسیت ویروس عامل این  بیماری به حرارت افزود: مقاومت این ویروس در برابر حرارت کم است و در دمای ۵۶ درجه سلسیوس به مدت ۳۰ دقیقه از بین می‌رود؛ بنابراین پختن گوشت و یا  پاستوریزه کردن شیر باعث از بین رفتن ویروس می‌شود، این ویروس به محیط های اسیدی حساس بوده و سریع از بین می رود، با توجه به اینکه در کشتارگاههای صنعتی لاشه دام به مدت حداقل ۲۴ ساعت دردمای 2 تا 8 درجه سانتی گراد نگهداری می‌شود و پس از این مدت لاشه حالت اسیدی پیدا می کند، وجود ویروس در این لاشه ها غیر ممکن می باشد.

وی گفت: عملیات سمپاشی بدن و جایگاه دام صرفاً به منظور حذف ناقلین عامل بیماری در کانون های گزارش شده موارد انسانی ، جهت پیشگیری از بیماری در انسان و در راستای همکاری های بین بخشی توسط دامپزشکی برنامه ریزی و به اجرا گذاشته می شود. اما در کنار برنامه ریزی هدفمند سمپاشی، بکارگیری روش های نوین مبارزه بیولوژیک با ناقلین، آموزش و ترویج در روستانهای واقع در مناطق پرخطر و بخصوص در کانونهای بیماری انسانی و اطلاع رسانی به مردم از طریق رسانه های ملی و محلی، باید مد نظر قرار گیرد.

گفتنی است این بیماری اولین بار در سال 1944 میلادی در شبه جزیره کریمه Crimea  و در سال 1969 در کنگو Congo  گزارش گردید و در سال 1970 میلادی در ایران مورد شناسائی قرار گرفته و تاکنون در اکثر استانهای کشور موارد قطعی انسانی تب کریمه کنگو گزارش شده است که بیشترین موارد در استان سیستان و بلوچستان می باشد.
میزان مرگ و میر در بین مبتلایان از 9 تا 50 درصد متغیر بوده و از نظر افراد در معرض خطر نیز قصابان دامداران و کارگران کشتارگاهها بطور معناداری بیشترین موارد بیماری را بخود اختصاص داده اند. همچین درصد بالائی از مبتلایان در استان های شرقی کشور به افراد غیر ایرانی مقیم ایران مربوط می گردد.
خوشبختانه طی سال های اخیر با افزایش آگاهی مردم نسبت به شناخت بیماری، اقدامات پیشگیرانه سازمان دامپزشکی کشور در حذف ناقلین بیماری (کنه ها) از طریق سمپاشی اماکن دامی و بدن دام و همچنین هوشیاری وزارت بهداشت در تشخیص و درمان بموقع بیماران، میزان تلفات انسانی ناشی از این بیماری بشدت کاهش یافته است.
 
 
نظر شما
ادامه