ساخت ژلاتین قابل جذب جایگزین در بافت سخت بر پایه سفیده تخم‌مرغ برای ترمیم شکستگی استخوان

 

حکیم مهر - ژلاتین قابل جذب جایگزین در بافت سخت بر پایه سفیده تخم مرغ برای ترمیم شکستگی استخوان در مدل حیوانی از سوی عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد به ثبت رسید. اين اختراع از سوي استادان دانشگاه شهيد بهشتي نیز مورد تاييد قرار گرفته است.

به گزارش حکیم مهر به نقل از آنا، «دكتر مهرداد يادگاري» عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي و محقق اين پروژه علمي گفت: كامپوزيت هاي استخواني سالهاست به عنوان تركيباتي مكمل و پركننده استخوان هايي كه دچار شكستگي هاي شديد شده اند استفاده شده و كاربرد داشته است.

دكتر يادگاري افزود: اين تركيبات با ايفا كردن نقش خود به عنوان استخوان مصنوعي سبب پرشدن و ترميم شكستگي ها شده است.

وي تصریح کرد: از جمله كامپوزيت هاي مورد استفاده، پودر سراميكي هيدروكسي آپاتيت بوده كه با فراوري هيدروكسي آپاتيت از استخوان گاو به روش خاكستر تركيب طبيعي آن فراوري شده است.

به گفته وي، نتايج مطالعات و بررسي ها درخصوص دانش بومي و سنتي، در مورد ترميم استخوان با استفاده از املاح طبيعي به خصوص تخم مرغ، بيانگر تاثير بسيار قوي و مثبت آن در التيام درد هاي ناشي از شكستگي هاي حتي در موارد شكستگي ها است.

دكتر يادگاري اظهار كرد: از آنجا كه ترميم هرچه سريعتر شكستگي و كاهش آثار و عوارض ناشي از آن براي بيماران از اهميت خاصي برخوردار است و با توجه به كم بودن اثرات جانبي املاح طبيعي در مقايسه با داروهاي سنتيك و شيميايي و همچنين افزايش مقاومت عوامل بيماري زا (پاتوژن) نسبت به داروهاي ساخته شده، تحقيق حاضر در راستاي بررسي تأثير سفيده تخم مرغ بر روند ترميم شكستگي به مرحله اجرا درآمد.

عضو هيأت علمي واحد شهركرد گفت: در همين راستا سفيده تخم مرغ براي بررسي التيام شكستگي هاي ناشي از ضربات ناگهاني مورد استفاده قرار گرفت.

وي افزود: پس از فرايند خاصي كه بر روي سفيده تخم مرغ قرار گرفت، آن را در استخوان درشت ني پاي سگ قرار داده و با گروه كنترل در روز هاي 30 و 60 بعد از جراحي از نظر راديوگرافي، bone densitometry و پاتولوژي مقايسه شد.

اين استاد دانشگاه تصريح كرد: نتايج به دست آمده حاكي از تفاوت آماري معني داري بين گروه كنترل و گروه مورد آزمايش داشت به طوري كه در ارزيابي جراحات از لحاظ ميزان بافت غضروفي، ميزان عروق تازه تشكيل و تشكيل استئوبلاست ها و استئوسيت ها در روزهاي 30 و 60 بعد از جراحي در گروه مورد آزمايش بسيار بيشتر و بهتر تشكيل شده بودند.