گفتگوی اختصاصی حکیم مهر با «دکتر بهراد زندیه» کاندیدای انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی

 

حکیم مهر - ضمن تشکر از وقتی که در اختیار ما قرار دادید، لطفاً در ابتدا خودتان را معرفی بفرمایید.

با سلام و ضمن تشکر از وبسایت حکیم مهر. بنده متولد سال 1351 شهرستان هشترود استان آذربایجان شرقی هستم. در سال 1372 با رتبه 441 کنکور در رشته دامپزشکی دانشگاه دولتی ارومیه پذیرفته شدم و در سال 1378 از این دانشگاه فارغ التحصیل شدم. در المپیاد شیمی نیز تا مرحله استانی نیز پیش رفتم. در دانشگاه هم جزو دانشجویان فعال در زمینه های سیاسی، فرهنگی و علمی بودم. پایان نامه ام نیز در کنگره بین المللی بیماریهای دامی آفریقای جنوبی دانشگاه پروتوریا از بین 120 مقاله ارسالی از کشورهای مختلف به عنوان پایان نامه و مقاله برتر پذیرفته شد.

سپس برای انجام خدمت سربازی در لشکر 58 تکاور ذوالفقار شاهرود به عنوان فرمانده تیم کنترل بهداشتی انجام وظیفه کردم. سپس از سال 80 تا 83 به عنوان کارشناس بیماریهای دام در استان تهران، شهرستان ورامین انجام وظیفه کردم. بعد از آن هم از سال 83 تا 86 در استان قم، مجتمع بزرگ دامپروری دامشهر، هم مسئول فنی بهداشتی بودم و هم مطب دامپزشکی داشتم. آنجا کار دامپزشکی انجام دادم و کارشناس بیمه کشاورزی و کارشناس دادگستری هم بودم. سپس در سال 1386 در اد اره کل دامپزشکی استان گلستان استخدام شدم و پس از مدتی به استان سمنان منتقل شده و مدتی رئیس اداره نظارت بر بهداشت استان سمنان بودم. سپس به عنوان رئیس شبکه دامپزشکی شهرستان شاهرود منصوب شدم. در سال 1388 به عنوان مدیر کل دامپزشکی استان آذربایجان شرقی منصوب گردیدم و تا سال 1393 این مسئولیت را بر عهده داشتم. از سال 93 تاکنون نیز سرپرست ناظرین بهداشتی در کشور برزیل بودم. در حال حاضر هم کاندیدای انتخابات دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابی تبریز، آذرشهر و اسکو هستم.

حکیم مهر - در صورت انتخاب شدن به عنوان نماینده مردم در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی، اختصاصاً چه برنامه هایی برای ارتقاء دامپزشکی دارید؟

بنده معتقدم که پیشگیری مقدم بر درمان است و به علت اینکه سازمان دامپزشکی کشور یک سازمان پیشگیری کننده از بیماری ها محسوب می شود و از بروز خسارات ناشی از بسیاری از بیماری ها جلوگیری می کند، لذا باید سازمان دامپزشکی تقویت شود و این تقویت، در دو جنبه اتفاق بیفتد: یکی جنبه تشکیلاتی و قانونی آن است که از نظر قانونی سازمان باید بروزرسانی شود و یکی هم از نظر اعتباری؛ بایستی اعتبار قابل ملاحظه ای، بدون هیچ منتی، از طریق مصوبه های قانونی در اختیار سازمان دامپزشکی کشور قرار بگیرد که بتواند در مسیر تخصصی خود، خدمتش را به طور کامل انجام دهد. با توجه به اینکه این سازمان از صنعت دامپروری کشور مراقبت و محافظت می کند و یکی از صنعت های استراتژیک کشور محسوب می شود، لذا باید توجه استراتژیک هم به این سازمان صورت بگیرد؛ متاسفانه، آنچه تا به حال اتفاق افتاده، رضایت بخش نبوده است.

حکیم مهر - در مورد لزوم تخصیص بخشی از اعتبارات وزارت بهداشت به سازمان دامپزشکی، نظرتان را بفرمایید.

وزارت بهداشت خودش همیشه از کمبود اعتبارات گلایه مند است. بنده نمی خواهم بگویم که این اعتبارات باید از بخشی از اعتبارات وزارت بهداشت به سازمان دامپزشکی منتقل شود، ولی بنده با قاطعیت عرض می کنم که حتماً بایستی اعتبارات سازمان دامپزشکی، از هر کجا و هر محلی، تقویت شود زیرا همان طور که قبلاً گفتم، پیشگیری مقدم بر درمان است و هزینه های سرسام آوری در کشور برای درمان هزینه می شود (چه در بخش دامپزشکی و چه در بخش انسانی) و این مشکل بایستی با یک برنامه ریزی درست و هدف گذاری دقیق و کارشناسانه خاتمه داده شود و بتوانیم با تقویت پیشگیری از بیماریهای انسانی و دامی، از تحمیل خسارت های سنگین و کمرشکن بر دوش دولت و ملت جلوگیری نماییم.

حکیم مهر - یکی از مواردی که همواره بین اعضای جامعه دامپزشکی کشور محل مناقشه بوده است، این است که مناسب ترین جایگاه برای سازمان دامپزشکی چه می باشد: زیر مجموعه وزارت جهاد کشاورزی، زیر مجموعه وزارت بهداشت، معاونتی از وزارت بهداشت و یا یک سازمان مستقل زیر نظر رئیس جمهور. نظر شما در این زمینه چیست؟

بنده اعتقادی به اینکه سازمان دامپزشکی در کجا قرار بگیرد، ندارم. این موضوع که زیاد در بین دامپزشکان کشور بحث می شود که سازمان دامپزشکی زیر نظر وزارت بهداشت باشد، زیر نظر وزارت جهاد باشد، بصورت معاون رئیس جمهور باشد، بنده اعتقادی به این بحث ندارم. نظر کارشناسی و باور خودم این است که بایستی اختیارات قانونی سازمان دامپزشکی در هر جایی که هست افزایش پیدا کند، چه زیر نظر جهاد باشد، چه بهداشت و چه معاون رئیس جمهور. الان سازمانی داریم مثل سازمان حفاظت محیط زیست که در حد معاون رئیس جمهور است، ولی تا به حال کارآیی از آن مشاهده نکردیم. سازمان حفاظت محیط زیست برای رفع آلودگی هوای تهران چه کرده است؟ برای حفاظت از جمعیت حیات وحش ما چه کرده است؟ در مورد حفاظت از جنگل ها، مراتع، رودخانه ها و تالاب های ما چه کرده است؟ در بحث آلودگی هوای تهران، چند هزار نفر باید کشته شوند تا سازمان محیط زیست احساس مسئولیت کند و در این مورد اقدام کند؟ بنده مشکل را از تشکیلات سازمان محیط زیست نمی دانم، مقداری اختیارات قانونی این سازمان کم است و مقداری هم ناشی از اراده کم مسئولین این سازمان است.

فرض کنید سازمان دامپزشکی، سازمانی در حد معاونت رئیس جمهوری شود، وقتی که عملکرد قابل توجهی نداشته باشد، به چه دردی می خورد؟! ولی اگر در همین وضعیتی که قرار دارد، اختیاراتش بروزرسانی شود و اعتبارات قابل توجهی داشته باشد، آن موقع شاهد ارتقاء عملکرد سازمان دامپزشکی و همچنین افزایش حقوق دامپزشکان و کارکنان سازمان دامپزشکی خواهیم بود.

حقوقی که در حال حاضر کارکنان سازمان دامپزشکی دریافت می کنند، بسیار ناچیز است. یک بار در شاهرود برای بازدید عملیات واکسیناسیون همکاران رفته بودیم، در محل نگهداری دام، در سرما و گرد و خاک و دود، هوا هم بسیار سرد بود و در درون حلب آتشی روشن کرده بودند و در آن وضعیت داشتند خودشان را گرم می کردند، و در آن حالت مشغول عملیات واکسیناسیون بودند؛ بنده اشکم جاری شد و گریستم. با این شرایط دشوار، دریافتی ناچیزی می گیرند.

به نظر بنده، عدالت پرداخت در سازمان دامپزشکی رعایت نشده است و رفع این موضوع، جزو یکی از برنامه های اصلی بنده است. اعتبارات مربوط به حقوق و مزایا بایستی در سازمان دامپزشکی تحول اساسی داشته باشد. کارکنان سازمان در معرض خطرند و باید سختی کار شامل حال این عزیزان شود. همکاران زیادی داریم که به یک نوع از بیماری های مشترک مبتلا شدند، معلول شدند و یا جان خود را از دست دادند. بنده به دنبال حل این مسائل خواهم بود.

یکی دیگر از مشکلات، قوانینی است که 40 تا 50 سال از تصویب آن گذشته است و امروزه دیگر کارآیی ندارد و بایستی بروزرسانی شوند که اختیارات قانونی سازمان افزایش پیدا کند.

حکیم مهر - در دوره نهم مجلس شورای اسلامی، شاهد حضور دو نماینده دامپزشک در مجلس بودیم. آیا به نظر شما، افزایش تعداد نماینده های دامپزشک در مجلس شورای اسلامی، می تواند در ارتقاء وضعیت دامپزشکی کشور نقش داشته باشد؟

100 درصد. ملاحظه بفرمایید، پزشکانی که در مجلس و در سیستم تصمیم سازی کشور دست داشتند، به راحتی توانستند پذیرش دانشجو در دانشکده های پزشکی کشور را کنترل و مدیریت کنند، ولی ما چون قدرت بالای تصمیم گیری در وزارت جهاد و وزارت علوم نداریم و تعدادمان در مجلس کم است، صدایمان به جایی نمی رسد و قدرت چانه زنی، بحث و پیگیریمان کاهش می یابد.

نظر بنده این است که هر چه تعداد دامپزشک در مجلس بیشتر باشد، نه تنها به نفع جامعه دامپزشکی، بلکه به نفع کل کشور است و با پیگیری که دامپزشکان در بحث پیشگیری انجام می دهند، نهایتاً منجر به ارتقاء شاخص های سلامت در کشور خواهد شد.

 حکیم مهر - با توجه به افزایش پذیرش دانشجوی دامپزشکی در کشور و مشکلات ناشی از آن، آیا به نظر شما راهی برای کنترل پذیرش دانشجوی دامپزشکی در کشور از طریق مجلس شورای اسلامی وجود دارد یا خیر؟

سؤال بنده این است که چرا وزارت بهداشت توانست پذیرش دانشجو در دانشکده های خود را کنترل نماید؟ اگر کار خوبی است، چرا در سایر رشته ها اجرا نمی شود؟ بخصوص اینکه رشته دامپزشکی یک رشته تخصصی و پر هزینه محسوب می شود و جدای از آن، یک جوان شش سال از عمر خود را برای تحصیل صرف می کند. طبق آمارهایی که مراکز رسمی اعلام کردند، برای تحصیل هر فرد از مقطع ابتدایی تا پایان مقطع دکترا حدود 3 میلیارد تومان برای این فرد هزینه می شود. اگر ما برای این عزیزان نمی توانیم اشتغال ایجاد کنیم، با کدام هدف و انگیزه این هزینه های گزاف را به خانواده ها تحمیل می کنیم و با چه عنوان و توجیهی این دانشجویان را پذیرش می کنیم؟ این عزیزان پس از این همه تلاش، تحصیل و مطالعه مباحث سنگین و تخصصی از دانشگاه فارغ التحصیل می شوند و تازه در می یابند که هیچ شغل مناسبی برای آنها وجود ندارد و یا اینکه شغل های بسیار کم درآمدی هستند، مانند مسئولین فنی که بدون پشتوانه قانونی به کار مشغول می شوند و قانون از آنها حمایت نمی کند. بنده خودم مسئول فنی بودم و درد این عزیزان را می دانم؛ مطب دامپزشکی داشتم و درد این عزیزان را می دانم. زمانی که مدیر کل دامپزشکی استان آذربایجان شرقی بودم، برای اینکه فرجی در کار همکارانی که مطب دامپزشکی داشتند، ایجاد شود، با پیگیری توانستیم مبلغ 10 میلیارد تومان با سود 7-8 درصد در اختیار این عزیزان قرار دهیم که اتفاق خوبی بود.

بایستی همان قانونی که وزارت بهداشت به تصویب رسانده و از طریق آن قانون توانسته است جذب دانشجو را کنترل نماید، به بقیه رشته های تخصصی دیگر تسری دهند. بعضی رشته ها است که برای پذیرش دانشجو توجیه می کنند که حتی اگر فرد پس از فارغ التحصیلی بیکار بماند، تحصیل در این رشته برای اطلاعات عمومی خوب است، مثلاً تاریخ، جغرافیا، کامپیوتر، عربی و انگلیسی؛ ولی اینکه فرد در یک رشته تخصصی مانند دامپزشکی تحصیل کند و نهایتاً بیکار بماند، هیچ توجیهی ندارد.

حکیم مهر - پس تصور می کنید که از نظر قانونی برای کنترل پذیرش دانشجو در رشته دامپزشکی از طریق مجلس شورای اسلامی راهی وجود دارد؟

وزارت بهداشت طبق کدام روش و الگو توانست پذیرش دانشجویانش را کنترل کند؟

حکیم مهر - وزارت بهداشت با سازمان های دیگر متفاوت است. وزارت بهداشت، دانشگاه هایش هم زیر نظر خودش فعالیت می کنند، ولی فرضاً سازمان دامپزشکی دانشکده هایش زیر نظر وزارت علوم فعالیت می کنند.

نباید جزیره ای فکر کرد. ما یک کشور و یک نظام هستیم؛ اگر طرحی در جایی موفق عمل کرده است، بایستی تسری پیدا کند. متاسفانه یکی از مشکلات تشکیلاتی کشور این است که هر سازمانی که می تواند مشکل خودش را حل کند، کار خود را جلو برده و به بقیه اصلاً کاری ندارد! نباید چنین باشد و اگر طرحی در جایی خوب عمل کرده است، باید با بررسی کارشناسان، در بخش های دیگر هم تسری پیدا کند.