«روزنامه همشهری» نوشت:
دو خبر متضاد در فاصله ۴۸ ساعت. اولی میگوید نوشابه RedBull مجوز ندارد و حرام شرعی است و دومی میگوید این نوشابه از ۱۰ سال پیش مجوز دارد و نوع تقلبی آن مجوز ندارد.
هر دو خبر از یک منبع منتشر شده است: سازمان غذا و دارو؛ سازمانی که در ماههای گذشته موازیکاریهایش با دو سازمان دامپزشکی و استاندارد هم خبرساز شده بود و مردم را درباره سلامت مواد غذایی مردد کرده بود. حالا موازی کاری در خود سازمان رخ داده است؛ دو ادارهکل موازی یکی به نام نظارت بر فرآوردههای غذایی، آرایشی و بهداشتی و دومی به نام بازرسی و نظارت بر عملکرد سازمان غذا و دارو. خبر اصلاح میشود اما دریغ از یک عذرخواهی. عذرخواهی از سرمایهگذار و شرکتی که این نوشابه را در کشور توزیع میکند، عذرخواهی از رسانههایی که اخبار را به اعتبار مهر و امضای سازمان غذا و دارو منتشر میکنند و عذرخواهی از مردم و مخاطبانی که امنیت روانی و غذایی خود را به این سازمان سپردهاند.
انتشار خبر غلط بیمجوز بودن نوشابه RedBull قطعاً برای این شرکت کاهش فروش و ضرر مالی خواهد داشت. این خبر هرچند اکنون اصلاح میشود، اما بخشی از مخاطب اصلاحیه را نمیبیند و بخشی هم باور نمیکند و بخشی هم اگر باور کند آنقدر خبر اول چندشآور و مشمئزکننده است که از خوردن آن برای همیشه سیر میشود. تصورش را بکنید که کسی به شما بگوید اسپرم گاو خوردهاید! خسارت سرمایهگذار این شرکت را چهکسی خواهد پرداخت؟ خسارت بیاعتبار شدن سازمان نظارتی کشور در اذهان عمومی را چهکسی جبران میکند؟ خسارت پشیمانی دهها سرمایهگذار از فعالیت اقتصادی در ایران را از چهکسی باید گرفت؟
شاید در نگاه اول اینگونه بهنظر برسد که شرکت مورد نظر میتواند از سازمان مزبور شکایت کند و خسارت دریافت کند! اما هیچ فعال اقتصادی چنین توصیهای نخواهد کرد که از سازمانی که قرار است به اندازه یک عمر فعالیت اقتصادی بر تو نظارت بکند، شکایت بکنی که اگر شکایت کنی به معنی این است که دیگر قصد نداری به فعالیت خود ادامه دهی!
جواب سؤالهای جبران خسارت را نمیدانم اما وظیفه خودم را بهعنوان خبرنگاری که این خبر را منتشر کرده است میدانم. من عذرخواهی میکنم از شرکت سرمایهگذار. عذر من را بپذیرید که من نمیدانستم در سازمان غذا و دارو هم موازی کاری و ناهماهنگی است. من از مخاطبان عذرخواهی میکنم، عذر من را بپذیرید که من نمیتوانم صحت و درستی خبرهای سازمانهای مسئول را هم دوباره بررسی کنم.